Wyznaczanie dróg wewnętrznych w planie zagospodarowania przestrzennego dla obsługi komunikacyjnej terenów oznacza przerzucenie obowiązków gminy w tym zakresie na prywatnych właścicieli nieruchomości. Takie rozwiązania komunikacyjne jest niewłaściwe i prowadzić może w przyszłości do konfliktów społecznych.
STAN FAKTYCZNY
Rada miasta podjęła uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów. Z ustaleń dokonanych przez wojewodę wynika, iż przedmiotowy plan został uchwalony z naruszeniem zasad sporządzania aktu planistycznego. Takie stanowisko wynikało z faktu, że przedmiotowy plan wyznaczał drogi wewnętrzne dla obsługi komunikacyjnej terenów objętych planem.
Z UZASADNIENIA
Zdaniem wojewody, opieranie obsługi komunikacyjnej określonych w powołanym planie, terenów na drogach wewnętrznych stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami prawa i nie sprzyja prawidłowym rozwiązaniom komunikacyjnym. Zgodnie z przepisami ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 ze zm.) droga wewnętrzna nie stanowi drogi publicznej. Realizacja drogi wewnętrznej nie jest również celem publicznym, w rozumieniu art. 6 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. nr 261, poz. 2603 ze zm.). W związku z powyższym nie podlega regulacjom prawnym, które dotyczą postępowania wywłaszczeniowego w celu wykupu gruntu.
Regulacje miejscowego planu mogą stanowić, zgodnie z art. 6 i art. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ograniczenie w sposobie wykonywania prawa własności, ale należy mieć na uwadze, iż gmina, samodzielnie gospodarując przestrzenią w ramach tzw. władztwa planistycznego, nie może czynić tego dowolnie, mając na uwadze również konstytucyjnie chronione prawo własności (art. 21, art. 64 Konstytucji RP). Tak więc w swoich działaniach gmina nie jest autonomiczna. Poza tym doniosłe prawnie konsekwencje uchwalenia planu czynią gminę zobowiązaną do czuwania nad zasadnością i prawidłowością rozwiązań planistycznych, tak by działania podejmowane przez gminę w ramach władztwa planistycznego miały na uwadze interes i prawa wszystkich stron zainteresowanych rozstrzygnięciem planistycznym. Obowiązek wyważenia interesów prywatnych i interesu publicznego, wynika z istoty demokratycznego państwa prawnego, dlatego też zdaniem organu nadzoru nie jest słuszne stosowanie prymatu interesu ogólnego nad jednostkowym.
Wyznaczanie dróg wewnętrznych w przedmiotowym planie dla obsługi komunikacyjnej terenów, oznacza przerzucenie obowiązków gminy w tym zakresie na prywatnych właścicieli nieruchomości. Zdaniem organu nadzoru wprowadzenie takich rozwiązań komunikacyjnych jest niewłaściwe i prowadzić może w przyszłości do konfliktów społecznych, biorąc pod uwagę chociażby fakt, iż nie wszyscy właściciele wyrazili zgodę na przebieg drogi wewnętrznej po nieruchomościach prywatnych.
Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody łódzkiego nr PNK.I.0911/340/2009