Subskrybuj nas na Youtube
Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony musi być uzasadnione. A to oznacza, że rozstając się z pracownikiem, niezależnie od jego wieku, pracodawca musi wskazać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy.
Jednocześnie prawo pracy nakazuje pracodawcy równo traktować pracowników w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych - bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.
W związku z tym wskazanie przez pracodawcę (w uzasadnieniu wypowiedzenia) osiągnięcie przez pracownika wieku emerytalnego jako jedynej przyczyny zwolnienia może zostać uznane za dyskryminację. Zgodził się z tym Sąd Najwyższy w wyroku z 4 listopada 2004 r. (I PK 7/04) stwierdzając, że osiągnięcie wieku emerytalnego i nabycie prawa do emerytury nie uzasadnia wypowiedzenia stosunku pracy. Z kolei w wyroku z 21 stycznia 2009 r. (II PZP 13/08) SN wskazał, że zdarzenia te nie wiążą się bezpośrednio z pracą, a przede wszystkim nie przesądzają o nieprzydatności pracownika do wykonywania dotychczasowych obowiązków.
Jeśli sąd orzeknie, że wypowiedzenie umowy potencjalnemu emerytowi jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu, może orzec o bezskuteczności wymówienia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - przywrócić go do pracy lub przyznać mu odszkodowanie. >>Koniecznie przeczytaj tekst: Zostałeś niesłusznie zwolniony? Zobacz, jak odwołać się od wypowiedzenia umowy o pracę
Kiedy można zwolnić pracownika w wieku emerytalnym
Sam fakt nabycia uprawnień emerytalnych nie może być przyczyną wręczenia pracownikowi wypowiedzenia umowy o pracę, jednak jeśli w zakładzie przeprowadzane są zwolnienie grupowe, jest to dopuszczalne. Ich kryteria powinny być co prawda sprawiedliwe i niedyskryminujące, czyli nie jest wskazane, aby odnosiły się między innymi do wieku pracowników.
Jednak, jak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 10 września 1997 roku (I PKN 246/97) w sytuacji zwolnień grupowych nie jest dyskryminacją oparcie doboru pracowników do zwolnienia na kryterium wieku. A w innym orzeczeniu (z 3 grudnia 2003 roku, I PK 80/03) SN zadecydował, że osiągniecie przez pracownika wieku emerytalnego "jest społecznie usprawiedliwioną przesłanką jego wyboru do zwolnienia z pracy w ramach racjonalizacji zatrudnienia”.