W przyszłym roku warsztat terapii zajęciowej (WTZ) otrzyma 24 tys. zł dofinansowania do jednego uczestnika zajęć, a zakład aktywności zawodowej (ZAZ) 27,5 tys. zł na jednego niepełnosprawnego pracownika.

Tak wynika z projektu nowelizacji rozporządzenia Rady Ministrów z 13 maja 2003 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1605 ze zm.). Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami dotacja przysługująca warsztatom, która w tym roku wynosi 21 696 zł na jedną osobę, wzrośnie w 2022 r. do 24 096 zł. Wsparcie dla podopiecznego ZAZ będzie wynosić od przyszłego roku 27 500 zł, podczas gdy w br. jest to 25 000 zł.
WTZ i ZAZ apelowały o waloryzację dofinansowania, bo jego obecna wysokość nie pozwala na pokrycie wszystkich kosztów ich działalności. Do tych najważniejszych należą wynagrodzenia pracowników. W przypadku warsztatów stanowią ok. 64 proc. kosztów ich działalności, a w ZAZ sięgają nawet 90 proc. Systematycznie rosnące pensje (najniższa oraz przeciętna) to nie wszystko, bo do tego dochodzą coraz wyższe koszty energii, paliw, towarów i usług. Dlatego aby zabezpieczyć odpowiednie warunki pracy i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, rząd zdecydował o podniesieniu dofinansowania dla zakładów i warsztatów. I tak łączna kwota, którą PFRON przekaże w ramach algorytmu na funkcjonowanie ZAZ, wyniesie – po uwzględnieniu podwyżki dotacji – 183,7 mln zł, a na działalność WTZ – 654,6 mln zł.
Wyższe kwoty przekazywane przez PFRON oznaczają też, że więcej na utrzymanie warsztatów i zakładów przeznaczą w 2022 r. powiaty oraz samorządy wojewódzkie. Dofinansowanie ze środków funduszu wynosi bowiem 90 proc. kosztów działalności WTZ i ZAZ, pozostałe 10 proc. z własnego budżetu dokładają powiat i samorząd wojewódzki.
Etap legislacyjny
Konsultacje projektu rozporządzenia