Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Jednak pod pewnymi warunkami może również przysługiwać za okres już po wygaśnięciu źródła ubezpieczenia, gdy taka osoba stała się niezdolna do pracy:
  • w czasie trwania tytułu ubezpieczenia i niezdolność ta trwa nieprzerwanie po jego ustaniu;
  • po ustaniu tytułu ubezpieczenia, ale wtedy po spełnieniu warunków określonych w art. 7 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa).
Zgodnie z art. 7 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po zakończeniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała:
  • nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego;
  • nie później niż w ciągu trzech miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego ‒ w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby.
Okoliczności wyłączające
W określonych okolicznościach zachorowanie jeszcze w trakcie trwania ubezpieczenia nie daje prawa do zasiłku za okres po jego wygaśnięciu. Zgodnie z art. 13 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, a także z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia, nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy:
  • ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy;
  • kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby;
  • nie nabyła prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia, bo nie upłynął jeszcze okres wyczekiwania;
  • jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyj nego;
  • podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników.
Koniec jednego z tytułów
Zgodnie z komentarzem ZUS do ustawy zasiłkowej pracownik, który był zatrudniony na podstawie więcej niż jednej umowy o pracę, i któremu jedna z nich się zakończyła, nie traci uprawnień do zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy z powodu choroby przypadającej po ustaniu zatrudnienia. Będzie tak zarówno wtedy, gdy niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, jak i po jego rozwiązaniu, oczywiście przy spełnieniu omówionych wyżej warunków określonych w art. 7 ustawy zasiłkowej. W takim przypadku nie stosuje się art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej oraz nie stosuje się ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego do 100 proc. przeciętnego wynagrodzenia. [przykład]

przykład

Bez prawa do wynagrodzenia
Pracownik do 30 kwietnia był zatrudniony równocześnie w dwóch zakładach pracy, ale 1 maja pracuje tylko w jednej firmie. Od 4 maja do 4 czerwca jest niezdolny do pracy z powodu choroby. Wyczerpał już okres wypłaty wynagrodzenia za czas choroby w tym roku kalendarzowym. Oświadczył, że poza utrzymaniem obecnego zatrudnienia nie występują u niego żadne inne okoliczności określone w art. 13 ust. 1 ustawy zasiłkowej, które mogłyby pozbawić go prawa do zasiłku chorobowego. Za okres tej niezdolności do pracy ma on prawo do zasiłku z tytułu zatrudnienia, które trwa, oraz do zasiłku z etatu, który wygasł. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu zatrudnienia nie podlega ograniczeniu do 100 proc. przeciętnego wynagrodzenia.
Pracownik sam nie decyduje, jak firma ma go dokształcać
Pracownik sam nie decyduje, jak firma ma go dokształcać

Zobacz również
Urlop bezpłatny
Odnosząc się do opisywanej sytuacji, trzeba stwierdzić, że o ile oprócz trwającego zatrudnienia nie zachodzą u pracownika inne ustawowe okoliczności wykluczające prawo do zasiłku chorobowego, to za okres niezdolności do pracy ma on prawo do zasiłku chorobowego z tytułu zatrudnienia, które ustało 30 kwietnia:
  • od 20 do 30 kwietnia ‒ do zasiłku chorobowego przypadającego w czasie stosunku pracy;
  • od 1 maja do 30 czerwca ‒ do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu zatrudnienia; podstawa wymiaru tego zasiłku nie podlega ograniczeniu do 100 proc. przeciętnego wynagrodzenia.
Pracownik nie ma natomiast prawa do zasiłku chorobowego z tytułu obecnie trwającego zatrudnienia, bo cały okres niezdolności do pracy przypada w czasie udzielonego mu urlopu bezpłatnego. Urlop bezpłatny jest okresem przerwy w ubezpieczeniach.
Podstawa prawna
•art. 6 ust. 1, art. 7, art. 13 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 870; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2275)