Raport Najwyższej Izby Kontroli o przejęciu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych aktywów OFE głosi, że operację tę przeprowadzono prawidłowo. Jednak w dłuższej perspektywie, bez wsparcia z budżetu państwa, może nie wystarczyć środków na wypłatę świadczeń emerytalnych. Głównymi przyczynami są: z jednej strony niski wskaźnik urodzeń i emigracja, a z drugiej wchodzenie w wiek emerytalny roczników z wyżu demograficznego po 1945 roku oraz wydłużanie się długości życia.
Prezes NIK Krzysztof Kwiatkowski przypomniał, że z powodu wzrostu deficytu finansów publicznych dokonano w tym roku ponownej reformy systemu emerytalnego. Jednak według symulacji wykonanych w ZUS, nie rozwiąże ona w dłuższej perspektywie problemu deficytu Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Mimo przewidywanego zwiększenia wpływów z tytułu składek, a także przenoszenia środków w ramach tak zwanego suwaka, ZUS przewiduje dalszy wzrost deficytu FUS.
NIK wskazuje na konieczność doprecyzowania zasad przekazywania przez Fundusz Rezerwy Demograficznej odsetek od zdeponowanych aktywów na przychody funduszu emerytalnego FUS.
Komentarze (25)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarszeZ naszych składek , bo mamy robić na nich do wieku 67lat , a najlepiej aż do śmierci.
Niemcy są typowym przykładem państwa zachodnioeuropejskiego, w którym dominował system oparty na I filarze.
Niezależnie od niego, istniały jednak dodatkowe rozwiązania pracownicze oraz prywatne umożliwiające przyszłym emerytom odkładanie dodatkowych środków finansowych w celu zapewnienia oczekiwanego poziomu życia po przekroczeniu przez nich wieku emerytalnego.
I FILAR
Obligatoryjny pierwszy filar dominuje w całym systemie emerytalnym i dostarcza niemieckim emerytom ponad dwie trzecie dochodu.
Pozostała część pochodzi z innych źródeł, w tym z III filaru.
Uczestnictwo w systemie jest obowiązkowe dla wszystkich pracowników.
Niektóre grupy zawodowe (np. prawnicy, architekci) są objęte dedykowanymi zawodowymi planami emerytalnymi o charakterze kapitałowym, natomiast osoby prowadzące własną działalność gospodarczą mają możliwość wyboru, czy chcą:
— Skorzystać z dedykowanych planów emerytalnych,
— Przynależeć do I filaru,
— Skorzystać z mechanizmu tzw. Rürup-Rente (dotacji państwowych) lub III filaru, czyli tzw. Riester-Rente.
Składka jest płacona w równych częściach przez pracodawcę i pracownika i wynosi razem 19,9 proc. wynagrodzenia brutto.
Limit składkowy jest ustalany na poziomie landów.
Do roku 2040 – 100 proc. składek będzie można odpisać od podatku – w 2010 r. była to połowa tej wartości.
II FILAR
Największym zainteresowaniem wśród produktów oferowanych w ramach II filaru cieszą się produkty ubezpieczeniowe.
Stanowią one również podstawową konstrukcję produktów III filaru.
Ok. 14 proc. ludności w wieku produkcyjnym posiada produkt II filaru.
Tworzą go zakładowe systemy emerytalne, których funkcjonowanie określone jest odpowiednimi przepisami, ale to pracodawcy decydują o ich stworzeniu.
Jest to dobrowolna warstwa systemu emerytalnego, a gromadzenie środków pieniężnych opiera się (zasadniczo) na metodzie kapitalizacji.
Pracodawcy mają do dyspozycji 5 sposobów prowadzenia planów emerytalnych dla pracowników
– wg stopnia ich popularności są to:
— Direktzusage – bezpośrednie zobowiązania emerytalne, które mogą być tworzone i finansowane przez pracodawców ze środków rezerw księgowych,
— Pensionkassen – oddzielne byty prawne, w ramach których pracownicze fundusze emerytalne sponsorowane są przez jedną lub kilka firm (ew. całą branżę); funkcjonują one jako specjalna forma działalności życiowej spółki ubezpieczeniowej,
— Ubezpieczenie na życie – ubezpieczającym jest pracodawca, a ubezpieczonymi zatrudniani przez niego pracownicy; ubezpieczenie może być oferowane zarówno w formie grupowej, jak i indywidualnej; w przypadku roszczenia jest ono kierowane przez pracownika bezpośrednio do ubezpieczyciela,
— Unterstűtzungkasse – kasy zapomogowe działające jako niezależne prawnie instytucje, — Pensionfond – wprowadzone reformą z 2001 r. fundusze emerytalne; funkcjonują jako niezależne prawnie instytucje, które mogą oferować programy inwestycyjne z minimalną gwarancją zwrotu; ponadto, podlegają one bardziej liberalnym regulacjom inwestycyjnym niż inne narzędzia wykorzystywane w ramach II filaru.
Wysokość składki jest uzależniona od polityki pracowniczej danego przedsiębiorstwa – może zależeć m.in. od kondycji finansowej firmy lub zawartego układu ze związkami zawodowymi itp.
Najbardziej popularne produkty ubezpieczeniowe muszą gwarantować zwrot w wysokości 2,25 proc. rocznie, natomiast Pensionfonds muszą zapewnić m.in. zwrot wpłaconych składek minus własne koszty. Przychód z inwestycji z II filaru jest ubezpieczony.
Podstawową korzyścią w ramach programów II filaru są benefity podatkowe.
Pracodawca, najczęściej dokłada do składki pracownika dodatkową kwotę.
W dużych firmach pracownicze programy emerytalne są często całkowicie finansowane przez pracodawcę.
Wg intencji prawodawcy, zaoszczędzone dzięki zwolnieniom podatkowym oraz składkom odprowadzanym przez zakłady pracy pieniądze mogą zostać przeznaczone przez obywateli na dodatkowe prywatne formy oszczędzania na emeryturę – III filar.
III FILAR
Indywidualne, dobrowolne plany emerytalne - III filar (Riester-Rente) funkcjonuje w Niemczech od 2002 r.
Obecnie ok. 20 proc. ludności w wieku produkcyjnym posiada produkt Riester-Rente, a liczba uczestników wynosi 11 mln.
Produkty III filaru są oferowane przez:
— Towarzystwa ubezpieczeniowe (27),
— Banki (m.in. depozyty, produkty hipoteczne),
— Towarzystwa funduszy inwestycyjnych.
W Niemczech, istnieje możliwość odpisania od podatku składek ubezpieczeniowych wpłacanych w III filarze – co do zasady, maksymalna kwota składek możliwa do odpisania od podatku w skali roku wynosi 2 400 EUR lub 4 800 EUR dla małżeństw rozliczających wspólnie podatek dochodowy.
Inne rozwiązania dobrowolne
Od 2004 r. osoby prowadzące indywidualną działalność gospodarczą mają prawo do skorzystania z tzw. Rürup-Rente.
Do wykorzystania benefitów wynikających z tego mechanizmu prawo mają także pracownicy.
Dla porównania, narzędzie Riester-Rente jest niedostępne dla osób prowadzących działalność gospodarczą ani dla tzw. freelancer'ów.
Prawa do tej emerytury nie są dziedziczne ani przenoszone.
OFE miały wspierać ZUS i przyszłych emerytów, stały się WIELKIM BALASTEM, GWOŹDZIAMI DO TRUMNY ZUS-u - za czas swojego istnienia OFE wygenerowały DŁUGI NETTO /obciążające ZUS i przyszłych emerytów/ przekraczające długi Gierka kilkakrotnie i całość długów Amber Gold ok. 65 krotnie - DLACZEGO "PROF." PSEUDO EKONOMII UKRYWAJĄ TO PRZED SPOŁECZEŃSTWEM, NIK TEŻ NICZEGO CHYBA NIE ROZUMIE???
DOBRZE BYŁOBY ŻEBY DZIECI W SZKOŁACH ZAMIAST MODLITWY UCZYŁY SIĘ - LICZENIA I MYŚLENIA!!!
- do górników, rolników i wszystkich uprzywilejowanych,
- oddzielnie do kopalń - BO PREMIER NIE CHCE STRACIĆ POPARCIA GÓRNIKÓW,
- OFE miały wspierać ZUS i przyszłych emerytów - stały się ich ciężarem, wygenerowały większe koszty niż mają aktywa,
- bezrobocie, wcześniejsze emerytury, fikcyjne renty, wystrajkowane podwyżki rent - SPADA NA ZUS,
- ...
ZUS NIE JEST BANKIEM EMISYJNYM!!!
Otwarte fundusze emerytalne są efektem przeprowadzonej w 1999 r. prywatyzacji znacznej części polskiego systemu emerytalnego.
W jej wyniku niemal 40 proc. składki emerytalnej przeznaczonej na wypłatę bieżących świadczeń skierowano do OFE, czyli do gry na rynku finansowym.
Z tego powodu w ZUS powstał ogromny ubytek, brakuje na świadczenia dla 5 mln obecnych emerytów.
Dług publiczny, który rząd zaciągnął od 1999 r., by pokryć ten ubytek, osiągnął już niemal 300 mld zł (z odsetkami) i jest znacznie wyższy od aktywów zgromadzonych w OFE, wynoszących na koniec czerwca 2013 r. 272 mld zł.
Spójrzmy na finanse np. 2013 r. Zebrano składeki emerytalnej około 94,8 mld - wydano w postaci emerytur 117 mld a wróciło do budżetu w postaci tylko podatku PIT około 19,9 mld czyli rzeczywiście wydano 97,1mld - w tym około 7 mld dopłacono do emerytur górniczych.
Powszechny system emerytalny bilansuje się czy nie ? - to jest pytanie.
Z budżetu dopłaca się do innych świadczeń - głównie RENT RODZINNYCH i to też niwiele. Odliczając od dotacji podatek PIT dotacja "netto" ma minimalną wielkość.
Pamiętajmy w wielu krajach emerytury nie są opodatkowane !!!