Zarówno osoby legitymujące się pełną, jak i czasową niezdolnością do pracy mogą starać się o rentę socjalną. Świadczenie przysługuje osobom pełnoletnim, jeśli niezdolność powstała przed ukończeniem 18. roku lub w trakcie nauki (także studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej) do ukończenia 25. roku życia. Przy czym za osobę pełnoletnią uważa się również kobietę, która zawarła związek małżeński po ukończeniu 16 roku życia, a nie ukończyła 18 lat.
Renta socjalna może być przyznana na stałe - jeżeli niezdolność do pracy jest trwała lub na wskazany okres - jeśli niezdolność do pracy jest czasowa. Komu nie przysługuje renta socjalna, dowiesz się tutaj>>
Wysokość renty socjalnej. Wysokość renty socjalnej to 84 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Od 1 marca 2017 roku wysokość najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wynosi 1000 zł, a więc najniższa renta socjalna wynosi 840 zł.
Od 1 marca 2018 roku czeka nas kolejna waloryzacja, dzięki której - zgodnie z założeniami przyjętymi przez rząd - wszystkie świadczenia emerytalno-rentowe zostaną zwiększone o 2,7 proc. W efekcie renta socjalna powinna wynieść około 862, 68 zł (podwyżka o 22,68 zł). Więcej o waloryzacji rent i emerytur czytaj tutaj>>
Ponadto, rencista może pobierać jednocześnie rentę rodzinną i rentę socjalną, o ile wysokość obydwu świadczeń nie przekracza 200 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, czyli w 2017 roku kwoty 2000 zł, a od marca 2018 roku - 2054 zł. Jeśli ta suma jest wyższa, obniżeniu podlega wysokość renty socjalnej. Przy czym kwota obniżonej renty socjalnej nie może niższa niż 10 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.
Pobierając rentę socjalną można także dorabiać. Jednak, aby nie stracić świadczenia ubezpieczony może dorobić do 70 proc. średniego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy ogłaszanego przez GUS. Nowe limity dorabiania: Kiedy ZUS zmniejszy lub zawiesi emeryturę>>