COP24: Brazylia hamuje końcowe porozumienie?

COP24 miał się skończyć w piątek, ale strony Konwencji Klimatycznej ONZ nie osiągnęły na czas porozumienia i negocjacje są kontynuowane.

Głównym hamulcowym jest obecnie Brazylia, a klincz w negocjacjach dotyczy art. 6 Porozumienia paryskiego, który mówi o handlu emisjami.

Jest to bardzo techniczna sprawa, która powinna być rozwiązana w pierwszym tygodniu COP24, ale nie została. Przeszła na poziom polityczny w tym tygodniu… i nadal nie jest rozwiązana. Ostatnie informacje, jakie mamy, to że Brazylijczycy się zastanawiają.

Jakąś propozycję miała wysunąć Prezydencja, ale jak donoszą źródła, podobno USA miały ją zawetować.

Ewentualne usunięcie tego tematu (art 77(d)) będzie rozbijało spójność rule booka.

Brazylia chce nadal korzystać z kredytów, które były wykorzystywane do kompensowania (offsetowania) emisji w ramach protokołu z Kioto (zastępuje go Porozumienie paryskie), również po 2020 r. Kredyty te były regulowane w ramach mechanizmu czystego rozwoju (CDM) - kraje rozwijające je sprzedawały, a rozwinięte - kupowały, co było narzędziem transferów finansowych przewidywanym przez Protokół. Biorąc pod uwagę obawy co do integralności środowiskowej (czyli całościowych środowiskowych efektów) konstrukcji tych kredytów, inne kraje nie są skłonne zaakceptować brazylijskiej propozycji dalszego ich wykorzystywania.

Zgodnie z porozumieniem paryskim, nowy rodzaj kompensaty może być sprzedawany innym krajom albo dwustronnie, albo za pośrednictwem globalnego mechanizmu zwanego "mechanizmem zrównoważonego rozwoju". W obu przypadkach kraj kupujący przejmuje redukcję emisji na swój rachunek, co oznacza, że kraj, który zredukował emisje (i sprzedał offset), nie może już wliczać tej redukcji do swoich własnych emisji gazów cieplarnianych.

Od czasu przyjęcia Porozumienia paryskiego Brazylia argumentowała, że krajom rozwijającym się należy przyznać okres karencji, w którym mogą one sprzedawać kompensaty na poziomie międzynarodowym, ale nadal domagać się uznania redukcji emisji w swoich własnych inwentaryzacjach, pod warunkiem, że następnie dokonają "odpowiednich korekt" w terminie późniejszym.

Innymi słowy, propozycja brazylijska umożliwiłaby krajom rozwijającym się liczenie najpierw dwukrotnie redukcji emisji i zaciąganie “długu emisyjnego” - pod warunkiem, że zgodzą się go spłacić w późniejszym terminie - na ogół mówi się o 2030 lub 2031 r. Przeciwnicy brazylijskich propozycji nie wierzą, że takie długi zostaną spłacone i podnoszą sprzeczność z dwoma zapisami porozumienia paryskiego: 6.2 i 6.4.

6.2.Stosując na zasadzie dobrowolności, oparte na współpracy rozwiązania, obejmujące wykorzystanie międzynarodowych transferów efektów działań na rzecz łagodzenia zmian klimatu do wkładów ustalonych na poziomie krajowym, Strony promują zrównoważony rozwój oraz zapewniają integralność środowiskową i przejrzystość, między innymi w zakresie zarządzania, a także prowadzą wiarygodne rozliczanie, żeby zapewnić między innymi zapobieganie podwójnemu liczeniu, zgodnie z wytycznymi przyjętymi przez Konferencję Stron służącą jako spotkanie Stron niniejszego Porozumienia.

6.4.Niniejszym ustanawia się mechanizm mający przyczynić się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i wsparcia zrównoważonego rozwoju pod kierownictwem i zgodnie z wytycznymi Konferencji Stron służącej jako spotkanie Stron niniejszego Porozumienia, który Strony mogą dobrowolnie wykorzystywać. Nadzoruje go organ wyznaczony przez Konferencję Stron służącą jako spotkanie Stron niniejszego Porozumienia, i ma on na celu:
• a) promowanie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i jednocześnie wsparcie zrównoważonego rozwoju;
• b) tworzenie zachęt dla udziału podmiotów publicznych i prywatnych upoważnionych przez daną Stronę w zmniejszaniu emisji gazów cieplarnianych oraz jego ułatwianie;
• c) przyczynienie się do redukcji poziomu emisji w Stronie będącej gospodarzem projektu, która odniesie korzyści z działań na rzecz łagodzenia zmian klimatu przynoszących redukcje emisji, które może również wykorzystać inna Strona w celu realizacji swojego wkładu ustalonego na poziomie krajowym; oraz
d) osiągnięcie ogólnego zmniejszenia globalnej emisji.