Pani Marianna ma rację. Nikt nie powinien żądać od ucznia ani tym bardziej – jeśli jest on pełnoletni – od jego rodziców tak sformułowanego oświadczenia. Ministerialne rozporządzenie w sprawie organizacji nauki religii w publicznych szkołach i przedszkolach przewiduje jedynie złożenie oświadczenia o chęci uczestnictwa w lekcjach religii lub etyki. Nie ma tam natomiast mowy o deklarowaniu nieuczestniczenia w tych zajęciach. To samo rozporządzenie przewiduje, że w szkołach podstawowych o uczestniczeniu w lekcjach religii decydują rodzice (opiekunowie prawni) dziecka, w szkołach ponadpodstawowych – uczniowie i ich rodzice, a uczniowie pełnoletni w szkołach ponadgimnazjalnych decydują w tej sprawie samodzielnie.
W kwestii tej wypowiedział się także Trybunał Konstytucyjny, który stwierdził, w największym skrócie, że przepisy mówią jedynie o wyrażaniu życzenia pobierania nauki religii, a nie o deklaracji rezygnacji z tej nauki.
Adresatem oświadczenia powinien być dyrektor szkoły jako osoba odpowiedzialna za organizację nauki religii w szkole. Nie ma ono żadnego wzorca, szkoły opracowują je samodzielnie. Życzenie uczestnictwa w zajęciach religii wystarczy złożyć raz, najczęściej na jednym z pierwszych zebrań organizacyjnych, nie trzeba go odnawiać co roku. Można jednak w każdej chwili się z niego wycofać.
Podstawa prawna
Rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (Dz.U. z 1992 r. nr 36, poz. 155 ze zm.). Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 20 kwietnia 1993 r., sygn. akt U 12/92.