Osoby studiujące na uczelniach mogą zmienić studia lub zrobić sobie przerwę w nauce. Przepisy gwarantują im także współudział w zarządzaniu sprawami studenckimi, w szczególności dotyczącymi stypendiów.

Czy można się przenieść do innej szkoły wyższej

Osoba podjęła studia zaoczne w Krakowie na kierunku psychologia. Jednak dostała pracę w innym mieście. Jest na drugim roku. Czy może zmienić uczelnię, tak aby nie tracić już zaliczonych zajęć i studiować dalej w innej szkole wyższej od drugiego roku?
Student ma możliwość zmiany uczelni. Może też wnioskować o zaliczenie zajęć, które już zdał, tak aby nie tracić roku. Dziekan jest zobowiązany porównać zaliczony program studiów z tym, który jest realizowany na prowadzonej przez niego uczelni. Dokonuje tego student, sprawdzając min., ile punktów ECTS i za co uzyskał. Może przyjąć go na studia od drugiego roku. Jeśli plan zajęć w tej uczelni różni się od tego, który już zaliczył student, zobowiąże go do uzupełnienia różnic programowych. Wskaże też termin, w jakim kształcący musi się z tego wywiązać.
Podstawa prawna
Art. 165 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.).
Rozporządzenie ministra nauki i szkolnictwa wyższego z 14 września 2011 r. w sprawie warunków i trybu przenoszenia zajęć zaliczonych przez studenta (Dz.U. nr 201 poz. 1187).

Czy można się nie rozliczyć z uczelnią

Studentka chce zmienić uczelnię. Nie podoba jej się program oferowanych wykładów i ćwiczeń. Zrezygnowała z chodzenia na zajęcia i przystępowania do egzaminów. Czy wystarczy, że zgłosi się do innej szkoły, że chce być jej studentką, aby ta zaliczyła jej program studiów na podstawie wpisów do indeksu?
Student w momencie ślubowania jest obowiązany postępować zgodnie z jego treścią i regulaminem studiów. W szczególności do:
● uczestniczenia w zajęciach dydaktycznych i organizacyjnych zgodnie z regulaminem studiów,
● składania egzaminów, odbywania praktyk i spełniania innych wymogów przewidzianych w planie studiów,
● przestrzegania przepisów obowiązujących na uczelni.
Zgodnie z przepisami może się przenieść z innej uczelni, w tym także zagranicznej, za zgodą kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni przyjmującej, wyrażoną w drodze decyzji, jeżeli wypełnił wszystkie obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących w uczelni, którą opuszcza. Zatem najpierw trzeba się z nią rozliczyć, aby móc uzyskać dokumenty, które pozwolą na uznanie zrealizowanego planu studiów przez dziekana drugiej szkoły.
Podstawa prawna
Art. 171 ust. 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.).
Rozporządzenie ministra nauki i szkolnictwa wyższego z 14 września 2011 r. w sprawie warunków i trybu przenoszenia zajęć zaliczonych przez studenta (Dz.U. nr 201 poz. 1187).

Czy istnieje możliwość przerwy w studiach

Student kształci się obecnie na drugim roku studiów licencjackich. Otrzymał propozycję pracy od 1 lutego 2014 r. za granicą na pół roku. Jest ona związana z wybranym kierunkiem studiów. Chciałby skorzystać z możliwości wyjazdu, ale nie chce porzucać studiów. Czy może zrobić sobie przerwę w kształceniu?
Student może uzyskać urlop od zajęć w uczelni na zasadach i w trybie określonych w uczelnianym regulaminie studiów. Każda szkoła wyższa ustala inne reguły.
Studentowi może być udzielony urlop w przypadku zaistnienia okoliczności uniemożliwiających udział w zajęciach dydaktycznych, takich jak:
● długotrwała choroby,
● urodzenie dziecka,
● delegowania studenta przez uczelnię na staż lub w innym podobnym celu,
● powtarzania semestru,
● innych szczególnie ważnych okoliczności.
Powinien w tym celu złożyć wniosek do dziekana wydziału. Urlop może być udzielany na okres jednego semestru lub jednego roku akademickiego. Przerwa ta powinna rozpoczynać się z początkiem semestru i być poprzedzona zaliczeniem poprzedniego okresu zajęć.
Szkoły wyższe często wskazują też, że po rozpoczęciu sesji egzaminacyjnej udzielenie studentowi urlopu na okres miniony jest niedopuszczalne, z wyjątkiem okoliczności od niego niezależnych (urodzenie dziecka czy długotrwała choroba). Dlatego w sytuacjach, które można przewidzieć, warto zadbać o wystąpienie z wnioskiem do dziekana wcześniej.
Po powrocie z urlopu, o ile to jest wymagane programem studiów, student powinien uzupełnić różnice programowe. Co ważne, udzielenie urlopu przedłuża termin planowego ukończenia studiów. W okresie korzystania z urlopu student zachowuje prawa studenta, chyba że regulamin studiów lub przepisy o pomocy materialnej stanowią inaczej.
Podstawa prawna
Art. 172 ust. 1, 2 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.).

Czy uczelnia zgodzi się na dłuższy urlop niż pół roku

Z powodu choroby osoba kształcąca się na uczelni jest zmuszona do przedłużenia urlopu dziekańskiego. Na jej wydziale zazwyczaj studenci mogą korzystać z półrocznych przerw. Czy ma możliwość wnioskowania o kolejny semestr wolnego?
Każda uczelnia ustala własne zasady udzielania urlopu. Najczęściej obowiązuje zasada wskazująca np., że w okresie jednolitych studiów magisterskich student może uzyskać urlop roczny najwyżej dwa razy, a w przypadku studiów pierwszego i drugiego stopnia najwyżej jeden raz, ale z wyjątkiem urlopu zdrowotnego.
Zastrzegają też, że łączny czas przerw udzielonych w okresie trwania jednolitych studiów magisterskich nie może być dłuższy niż 24 miesiące, a w czasie studiów pierwszego i drugiego stopnia 12 miesięcy. Ale zazwyczaj to ograniczenie nie dotyczy urlopu zdrowotnego. Po powrocie z wolnego, którego powodem była choroba, konieczne jest przedstawienie zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego możliwość kontynuowania studiów.
Podstawa prawna
Art. 172 ust. 1 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.).

Czy naukę można realizować według własnego planu

Osoba podjęła studia na uniwersytecie. Studiuje na wydziale filologii polskiej. Chciałaby jednak korzystać z całej oferty zajęć uniwersyteckich. Czy ma taką możliwość?
Student może studiować według indywidualnego planu studiów i programu nauczania na zasadach ustalonych przez radę podstawowej jednostki organizacyjnej (wydziału). W tym celu należy udać się do dziekanatu i złożyć odpowiedni wniosek. Dla takich studentów uniwersytety proponują też międzywydziałowe studia interdyscyplinarne. Umożliwiają one studiowanie w ramach kilku wydziałów.
Podstawa prawna
Art. 171 ust. 2 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.).

Czy o studiach decyduje tylko rektor

Osoba studiuje na uniwersytecie. Jest już na drugim roku. Uważa, że na uczelni mogłyby zostać podjęte pewne działania, które sprawią, że będzie ona bardziej przystępna dla studentów. Ma też pewne wskazówki, które mogłyby być wykorzystane przy uwzględnianiu wniosków stypendialnych. Czy o działalności uczelni decydują tylko zatrudnieni na niej pracownicy?
Uniwersytet jest miejscem, którym powinien uwzględniać głos studentów. Kształcący może się np. zapisać do samorządu studenckiego oraz brać udział w pracach komisji stypendialnej, która decyduje o przyznaniu stypendiów. Zgodnie z przepisami szczegółowy regulamin ustalania wysokości przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów, w tym szczegółowe kryteria i tryb udzielania tego wsparcia, wzory wniosków o jego przyznanie, wzór oświadczenia o niepobieraniu świadczeń na innym kierunku studiów oraz sposób udokumentowania sytuacji materialnej ustala rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego.
Podstawa prawna
Art. 186 ust. 1 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.).

Czy student ma prawo do przeszkolenia

Tegoroczny maturzysta podjął naukę na studiach. Nie wie jednak, jakie ma prawa oraz z czego może korzystać. Nie wie też, jakie świadczenia mu przysługują oraz jakie ma obowiązki względem szkoły. Czy uczelnia udzieli mu takich informacji?
Osoba przyjęta na studia nabywa prawa studenta z chwilą immatrykulacji i złożenia ślubowania, którego treść określa statut uczelni. Student rozpoczynający studia ma prawo do przeszkolenia w zakresie praw i obowiązków studenta. Prowadzi je Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej w porozumieniu z samorządem studenckim uczelni. Wszelkie informacje powinny być dostępne w dziekanacie szkoły wyższej.
Podstawa prawna
Art. 170 ust. 2, 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.).

Czy niepełnosprawny dostanie pomoc

Niepełnosprawna osoba podjęła naukę na uczelni niepublicznej. Czy szkoła zapewni wsparcie, które umożliwi jej studiowanie?
Szkoła wyższa, również niepubliczna, jest zobowiązana do zapewnienia studentowi niepełnosprawnemu odpowiednich warunków. Może zorganizować pomoc asystenta, dojazdy na zajęcia, czy inne formy pomocy, o którą wnioskuje inwalida. Powinna tak zorganizować studia, aby były one dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Na ten cel wszystkie szkoły wyższe otrzymują z budżetu specjalny fundusz.
Podstawa prawna
Art. 94 ust. 1 pkt 10 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.).