Przepisy wewnętrzne rozbudowują kompetencje jednostek antyterrorystycznych policji. Wprowadzają też odmienne niż do tej pory zasady uznawania pojazdów służbowych za zbędne.
Zakres działań samodzielnych pododdziałów antyterrorystycznych policji zostanie uszczegółowiony i rozszerzony m.in. poprzez zobowiązanie ich do wspierania działań ratowniczych oraz realizację czynności mających na celu ochronę osób, które tego wymagają. Dodatkowo jednostki i komórki antyterrorystyczne oraz etatowe komórki minersko-pirotechniczne zyskają status centralnego odwodu antyterrorystycznego komendanta głównego policji (KGP). Regulację tę 15 lipca 2015 r. wprowadza zarządzenie nr 13 KGP z 9 czerwca 2015 r., które zmienia zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad organizacji i zakresu działania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji (Dz.Urz. KGP poz. 39). W części weszło już ono w życie 25 czerwca 2015 r., wprowadzając do struktury organizacyjnej komendy stołecznej policji komórkę realizacyjną oraz komórkę bezpieczeństwa informacji do służby wspomagającej działalność policji w zakresie organizacyjnym, logistycznym i technicznym.
Doprecyzowuje ono także zakres działania wojewódzkiej komendy policji, wskazując że oprócz koordynowania i kontroli organizacji i pełnienia służby w pomieszczeniach dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, jej uprawnienia będą się także rozciągać na pokoje przejściowe oraz tymczasowe pomieszczenia przejściowe. Natomiast do zadań powiatowej komendy policji, do której należy przyjmowanie i załatwianie kierowanych do niej skarg i wniosków dodano także obowiązek rozpatrywania również skarg i wniosków adresowanych do jednostek policji nadzorowanych przez komendanta powiatowego. W związku z tym skargami nie będą się już musiały zajmować poszczególne komisariaty i komisariaty specjalistyczne.
Kasacja po analizie
Ponadto od 3 lipca obowiązuje decyzja nr 197 komendanta głównego policji z 16 czerwca 2015 r. w sprawie sposobu wykonywania zadań służbowych w zakresie postępowania ze sprzętem transportowym policji zakwalifikowanym jako zbędny lub zużyty (Dz.Urz. KGP poz. 41). Uchyla ona poprzednie decyzje KGP w sprawie uznawania sprzętu transportowego za zbędny, jego zbywania i kasacji (nr 219 z 29 września 2000 r.; Dz.Urz. KGP nr 8, poz. 86, z 2003 r. nr 12, poz. 65 oraz z 2004 r. nr 19, poz. 122). Nowa decyzja określa sposób stosowania w policji przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 21 maja 2010 r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe (Dz.U. nr 114, poz. 761).
Na mocy poprzednio obowiązujących przepisów decyzję o uznaniu sprzętu transportowego (tj. pojazdów lub jednostek pływających stanowiących wyposażenie policji) za zbędną podejmował kierownik jednostki lub upoważniona przez niego osoba. Obecnie zakwalifikowanie takiego sprzętu do kategorii zbędnego lub zużytego ma być dokonywane na podstawie wyników bieżącej analizy stanu majątku ruchomego w jednostce. Jeśli jej kierownik stwierdzi, że dany sprzęt nie jest wykorzystywany lub nie nadaje się do użytku, będzie musiał powołać komisję do oceny jego przydatności do dalszego używania. W jej skład powinny wchodzić co najmniej trzy osoby spośród podległych policjantów i pracowników policji, którzy posiadają odpowiednią wiedzę i umiejętności z zakresu eksploatacji i napraw sprzętu transportowego. Na podstawie ustaleń komisji kierownik jednostki będzie podejmował decyzję w sprawie sposobu zagospodarowania sprzętu zakwalifikowanego jako zbędny lub zużyty.
Ostrzejsze warunki
W nowych przepisach odstąpiono od dokonywania oceny przydatności sprzętu odrębnie dla danej jednostki oraz dla służby w ogólności. Zaostrzono także warunki uznania sprzętu za niepotrzebny lub niezdatny do używania. Mianowicie komisja będzie mogła podjąć taką decyzję, gdy stopień przydatności dla policji sprzętu transportowego, w tym pojazdów wyposażonych w wideorejestratory przeznaczone dla komórek organizacyjnych ruchu drogowego (pojazdy RD-VIDEO), który jest eksploatowany w warunkach uznanych za trudne, zostanie określony na nie więcej niż 40 proc. (poprzednio było to 50 proc.). Tożsame pozostaną jednak pozostałe przesłanki eliminowania sprzętu transportowego. Komisja będzie uznawać go za zbędny z powodu niezdatności do dalszego użytku i nieopłacalności naprawy, gdy jego przydatność dla policji będzie wynosić 0 proc. A także wówczas, gdy naprawa pojazdów uszkodzonych bądź zniszczonych w wyniku awarii, wypadku lub kolizji drogowej, wandalizmu albo wskutek działania sił natury będzie uznana za nieopłacalną, tj. gdy koszt naprawy będzie przekraczał 70 proc. wartości sprzętu przed uszkodzeniem lub zniszczeniem.