Pracownikowi odchodzącemu na emeryturę w ciągu roku kalendarzowego przysługuje urlop wypoczynkowy wyliczany w sposób proporcjonalny.

Osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę ma prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 dni (jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat) lub 26 dni (jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat) w każdym roku kalendarzowym. Jak dokładnie ustalić wymiar urlopu wypoczynkowego, dowiesz się tutaj>> Pracodawca zasadniczo powinien udzielić pracownikowi wypoczynku w tym roku kalendarzowym, w którym ten uzyskał do niego prawo, a najpóźniej do 30 września następnego roku.

Takie zasady obowiązują także w przypadku pracownika przechodzącego na emeryturę. Senior musi więc złożyć wniosek urlopowy, który musi jeszcze zostać zaakceptowany przez pracodawcę. Zasadniczo pracodawca musi być w pewnym stopniu związany planem urlopowym, ale w praktyce ma on bardziej charakter orientacyjny niż obligatoryjny, Ostatecznie więc to pracodawca decyduje o terminie wypoczynku pracownika, i może go nie tylko przesunąć, ale także odwołać zatrudnionego z już rozpoczętego urlopu. Odwołanie pracownika z urlopu: Czy szef zwróci koszty za niewykorzystany wypoczynek>> Urlopu pracodawca udziela jednak po uprzednim uzgodnieniu z pracownikiem - pracodawca nie może wysłać pracownika na wypoczynek bez jego zgody>>

Jeśli pracownik chce przejść na emeryturę z końcem roku kalendarzowego, musi do końca okresu wypowiedzenia wykorzystać przysługujące mu wypoczynek w pełnym wymiarze. Pracodawca może także w zamian, za niewykorzystane dni wolne, wypłacić pracownikowi ekwiwalent pieniężny. Oto, ile wynosi ekwiwalent za urlop wypoczynkowy w 2018 roku>> W przypadku, gdy pracownik przechodzi na emeryturę w trakcie roku kalendarzowego, może wykorzystać urlop wypoczynkowy w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze.

Potwierdził to Sąd Najwyższy w uchwale z 20 sierpnia 1997 r. (sygn. akt III ZP 26/975), w przypadku rozwiązania stosunku pracy i niewykorzystania z tego powodu urlopu wypoczynkowego nabytego w pełnym wymiarze (art. 153 § 3 KP) pracownikowi przysługuje od dotychczasowego pracodawcy ekwiwalent pieniężny odpowiadający urlopowi w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku, w którym rozwiązano stosunek pracy, także w sytuacji, gdy nastąpiło to w związku z nabyciem przez pracownika uprawnień emerytalnych (art. 171 § 1 KP w związku z art. 1551 § 1 pkt 1 KP). Więcej o urlopie proporcjonalnym dowiesz się tutaj>>