Pracodawca musi opłacać za pracownika składkę na Fundusz Emerytur Pomostowych, nawet jeżeli nie wykonuje on prac szczególnych stale, przez pełny obowiązujący go dobowy wymiar czasu pracy.
Spółka z branży transportu, która organizuje przewozy w oparciu o własne terminale kontenerowe, zatrudnia pracowników, którzy dokonują przeładunków m.in. przy użyciu suwnic, co jest kwalifikowane jako praca o szczególnym charakterze. Przedsiębiorca podkreśla jednak, że osoby te realizują też inne obowiązki – obsługują np. urządzenia przeładunkowe i wózki widłowe. Tym samym wykonują pracę o szczególnym charakterze tylko w niektóre dni miesiąca. Wszyscy są jednak zatrudnieni w oparciu o jedną umowę o pracę i urodzili się po 31 grudnia 1948 r. W opinii spółki nie ma do nich zastosowania ustawa o emeryturach pomostowych, ponieważ nie wykonują pracy o szczególnym charakterze stale i w pełnym wymiarze czasu. Dlatego firma nie nalicza za nich składek na Fundusz Emerytur Pomostowych.
ZUS uznał jednak stanowisko przedsiębiorcy za nieprawidłowe. W decyzji przypomniał, że zgodnie z art. 35 ust. 1 oraz 2 ustawy o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 965 ze zm.) składki na FEP opłaca się za pracownika, który urodził się po 31 grudnia 1948 r. oraz wykonuje prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.
Minimalne wynagrodzenie w latach 1956-2015. Dane: ZUS / Inne
Stwierdził jednocześnie, że pracownik powinien zostać uznany za osobę wykonującą pracę szczególne w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych, gdy stanowi to jego podstawowy obowiązek, wynikający z umowy o pracę lub z zakresu obowiązków na stanowisku, które zajmuje. W takiej sytuacji pracownik nie musi wykonywać prac szczególnych stale, przez pełny obowiązujący go dobowy wymiar czasu pracy. Może zajmować się różnymi dodatkowymi obowiązkami, np. zleconymi doraźnie przez przełożonych. Jeżeli jednak podstawowy zakres jego obowiązków przewiduje prace szczególne, pracodawca jest zobowiązany opłacać za niego składkę na Fundusz Emerytur Pomostowych.
Decyzja ZUS Oddział w Gdańsku z 19 stycznia 2017 r. (DI 100000/43/1293/2016)