Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne. Jak do niego przystąpić?

Jeśli nie mamy ubezpieczenia zdrowotnego w przypadku nagłych zdarzeń losowych, jak choroba, czy wypadek, za udzieloną pomoc medyczną będziemy musieli zapłacić z własnej kieszeni. Koszty takiego leczenia mogą wynieść nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych. By uniknąć takiej sytuacji, najlepiej wykupić prywatne ubezpieczenie zdrowotne. Jak przystąpić do takiego ubezpieczenia?

Jak wyjaśnia Beata Kopczyńska, Rzecznik Prasowy Narodowego Funduszu Zdrowia, ubezpieczając dobrowolnie siebie i członków swojej rodziny, zyskujemy pełen dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. - Nie ponosimy żadnych dodatkowych kosztów za leczenie czy zlecane badania specjalistyczne. Dzięki dobrowolnemu ubezpieczeniu, mamy także prawo do Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego - tłumaczy przedstawicielka NFZ.

Kto może przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia?

Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne jest dla osób, które nie mają aktywnego tytułu ubezpieczenia zdrowotnego (np. umowy o pracę), nie zostali zgłoszeni do ubezpieczenia zdrowotnego jako członek rodziny, przebywają na urlopie bezpłatnym oraz wolontariuszy. Do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego mogą przystąpić także cudzoziemcy, którzy mieszkają w Polsce i przebywają tu m.in. na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy lub stały, studenci, doktoranci, czy absolwenci, którzy odbywają w Polsce obowiązkowy staż, a nie posiadają obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA (Islandia, Liechtenstein, Szwajcaria i Norwegia).

Jakie dokumenty są nam niezbędne do zgłoszenia?

Zgłoszenie do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego następuje po złożeniu wniosku wraz z oświadczeniem. Formularz jest dostępny na stronie internetowej nfz.gov.pl, w zakładce „Dla Pacjenta”.

Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające wcześniejszy okres ubezpieczenia (nie będą wymagane, jeśli okresy te są wykazane w elektronicznym Centralnym Wykazie Ubezpieczonych prowadzonym przez NFZ), wypełniony druk ZUS ZZA oraz ZUS ZCNA (w przypadku zgłoszenia do ubezpieczenia członków rodziny) oraz potwierdzenie wniesienia opłaty dodatkowej, jeżeli była wymagana.

Po przedstawieniu wniosku i dokumentów NFZ przygotuje umowę. Po podpisaniu umowy o dobrowolne ubezpieczenie z NFZ należy złożyć druk ZUS ZZA (oraz ZCNA w przypadku zgłoszenia członków rodziny) w oddziale ZUS-u właściwym dla swojego miejsca zamieszkania.

- Co ważne, umowy z NFZ nie można zawrzeć wstecz. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przysługuje nie wcześniej, niż od dnia złożenia wniosku - wyjaśnia Beata Kopczyńska z NFZ.

Kiedy przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia?

Najlepiej zrobić to jak najszybciej. Im dłużej zwlekamy, tym większe są koszty związane z opłatą dodatkową przy przystąpieniu do dobrowolnego ubezpieczenia.

Jeśli przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie:
- od 3 miesięcy do roku - opłata wynosi nie mniej niż 1 473,07 zł (20% podstawy wymiaru),
- powyżej roku do 2 lat - nie mniej niż 3 682,68zł (50% podstawy wymiaru),
- powyżej 2 do 5 lat - opłata wynosi nie mniej niż 7 365,35 zł (100% podstawy wymiaru),
- powyżej 5 do 10 lat - opłata wynosi nie mniej niż 11 048,03 zł (150% podstawy wymiaru),
- powyżej 10 lat - opłata wynosi nie mniej niż 14 730,70 zł (200% podstawy wymiaru).

Podane kwoty można rozłożyć na raty, które są uzależnione od wysokości opłaty dodatkowej.

Jaki jest koszt takiego ubezpieczenia?

Jak dokonuje się płatności? Czy tę sumę można potem w jakiś sposób odliczyć od naszego podatku?

Wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9 proc. podstawy jej wymiaru. Podstawę
wymiaru ogłasza co kwartał Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w Monitorze Polskim.

Składka na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne za miesiące lipiec, sierpień, wrzesień 2023 r. wynosi 662,88 zł za każdy miesiąc. Informacje w sprawie składek można uzyskać również na bezpłatnej infolinii NFZ 800 190 590 – Telefoniczna Informacja Pacjenta.

Składka opłacana jest na indywidualne konto ZUS (numer konta otrzymuje się z ZUS) za każdy miesiąc kalendarzowy do 20. dnia następnego miesiąca. Jeżeli osoba nie opłaci składki w terminie, umowa ubezpieczenia wygaśnie.

- Składka na ubezpieczenie dobrowolne jest: miesięczna (nie może być opłacana np. kwartalnie), niepodzielna (musi być opłacana w pełnej wysokości niezależnie od dnia, od którego
obowiązuje umowa) i nie jest odliczana od podatku - mówi Beata Kopczyńska z NFZ.

Dla cudzoziemców, którzy są studentami spoza UE oraz cudzoziemców, którzy są osobami duchownymi spoza UE albo osobami spoza UE odbywającymi staż adaptacyjny albo kurs języka polskiego albo kursy przygotowawcze do podjęcia nauki w języku polskim, wysokość składki wynosi 55,80 zł miesięcznie, zaś dla wolontariuszy 324,00 zł.

Jak wypisujemy się z dobrowolnego ubezpieczenia, jeśli otrzymamy inny tytuł do ubezpieczenia (np. podejmiemy pracę na umowie o pracę)?

Jeżeli chcemy rozwiązać umowę, należy poinformować swój oddział wojewódzki NFZ o rezygnacji z ubezpieczenia dobrowolnego.

- Należy pamiętać, że data rozwiązania umowy nie może być wcześniejsza niż data przekazania zawiadomienia o rezygnacji do oddziału. W przypadku objęcia ubezpieczeniem obowiązkowym (np. z tytułu pracy, zlecenia, emerytury) osoba nie może dalej być objęta ubezpieczeniem dobrowolnym - przypomina Beata Kopczyńska.

Czy do dobrowolnego ubezpieczenia możemy "dopisać" członków naszej rodziny czy musimy ich również osobno ubezpieczyć?

Przy zawieraniu umowy o dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, mamy obowiązek zgłosić do
ubezpieczenia członków rodziny, którzy nie są ubezpieczeni z innego tytułu (np. z tytułu umowy o
pracę). - Co ważne, składka nie będzie z tego powodu wyższa - informuje Beata Kopczyńska.

Nie można zgłosić do ubezpieczenia członków rodziny, jeśli jesteśmy:
- wolontariuszem,
- cudzoziemcem, który:
- jest studentem lub uczestnikiem studiów doktoranckich oraz absolwentem odbywającym w Polsce obowiązkowy staż,
- jest członkiem zakonu, alumnem wyższych seminariów duchownych i teologicznych, postulantem, nowicjuszem i juniorystą zakonu i ich odpowiednikiem,
- odbywa kursy języka polskiego oraz kursy przygotowawcze do podjęcia nauki w języku polskim.

Co istotne, rodzic ma obowiązek zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego swoje dziecko.