Nie będzie otwierania kierunków lekarskich w wyższych szkołach zawodowych, będą mogły je uruchamiać wyłącznie uczelnie akademickie, jednak niekoniecznie tylko te z najwyższymi kategoriami naukowymi.
Tak wynika z nowelizacji ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz niektórych innych ustaw, przyjętej przez Sejm. Posłowie wprowadzili do niej poprawkę zmieniającą najbardziej kontrowersyjny przepis tej regulacji, dotyczący lekarzy z zawodówek. Z tego pomysłu się wycofano – stosowną zmianę, popartą przez resort zdrowia, zaproponował poseł Bolesław Piecha (PiS) – nie przychylono się jednak do wniosku opozycji, żeby sporny artykuł zupełnie wykreślić.
W przyjętej wersji rzeczywiście wyklucza on uruchamianie kierunków lekarskich w uczelniach zawodowych, będą mogły to robić tylko uczelnie akademickie, tak jak teraz, jednocześnie jednak zmniejsza dla nich wymogi. I tak lekarzy będą mogły kształcić również te, które prowadzą studia na co najmniej jednym kierunku przygotowującym do wykonywania zawodu, o którym mowa w art. 68 ust. 1 pkt 1–8 ustawy, i posiadają kategorię naukową w dyscyplinie nauki medyczne lub w dyscyplinie nauki o zdrowiu. Zatem dla tych uczelni akademickich, które obecnie kształcą m.in. farmaceutów, pielęgniarki, diagnostów, fizjoterapeutów i ratowników, nie będzie obowiązku posiadania kategorii A+, A albo B+.
Zdaniem opozycji nie gwarantuje to odpowiedniej jakości kształcenia. Podobne obawy ma również lekarski samorząd, który dodatkowo wskazuje, że ta zmiana – podobnie jak pierwotny przepis, wprowadzony do projektu już po konsultacjach społecznych – nie była uzgadniana ze środowiskiem.
Głównym celem nowelizacji jest wprowadzenie kredytów na studia lekarskie. Dzięki nim osoby studiujące odpłatnie medycynę w języku polskim będą miały możliwość uzyskania z Banku Gospodarstwa Krajowego pieniędzy na pokrycie kosztów nauki. Studenci, którzy zdecydują się na skorzystanie z kredytu, będą mieli możliwość jego częściowego lub całkowitego umorzenia. Umorzenie w całości będzie możliwe pod warunkiem odpracowania studiów przez okres nie krótszy niż 10 lat (w ciągu 12 kolejnych lat liczonych od ich ukończenia) w publicznym systemie ochrony zdrowia oraz uzyskania w tym czasie tytułu specjalisty w dziedzinie uznanej za priorytetową.
Etap legislacyjny
Ustawa skierowana do Senatu
