Wprowadzenie ujednoliconego wzoru raportu z dyżuru – to jeden z najczęściej powtarzających się postulatów wojewodów wobec projektu rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu zadań wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego.
Potrzeba wydania tego rozporządzenia związana jest z uchwaloną w maju nowelizacją ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2195 ze zm.). Na jej podstawie koordynatorami mogą być nie tylko lekarze, ale również pielęgniarki i ratownicy medyczni z odpowiednim stażem. Do ich zadań należą m.in. współpraca z dyspozytorami i placówkami leczniczymi oraz koordynowanie akcji medycznych.
Wiele uwag wojewodów dotyczyło sytuacji, w których konieczne jest wsparcie zespołu z innego regionu. Podnoszono np. potrzebę doprecyzowania, że może to nastąpić dopiero po poinformowaniu koordynatora. Łódzki Urząd Wojewódzki wskazywał na konieczność zapisania, że koordynatorzy będą włączani do procesu decyzyjnego tylko wówczas, jeśli dyspozytorzy z dwóch województw będą mieli problemy z ustaleniami. Uwaga została uwzględniona.
Do zadań koordynatora ma należeć rozstrzyganie sporów pomiędzy szpitalem a zespołem ratownictwa, dotyczących przyjęcia osoby w stanie zagrożenia zdrowotnego. W związku z tym wojewoda zachodniopomorski wskazał, że koordynator nie ma bezpośredniego kontaktu z pacjentem, zatem nie może dokonać oceny jego stanu zdrowia i podejmować np. decyzji o pozostawieniu go na szpitalnym oddziale ratunkowym lub o dalszym transporcie do szpitala o wyższym stopniu referencyjności. Zdaniem wojewody taki zapis jest niedopuszczalny. Podkreślił, że taka decyzja może być obarczona dużym ryzykiem błędu, a w konsekwencji pociągać za sobą odpowiedzialność zawodową i karną. Resort uznał tę uwagę za wartą dyskusji.
Ponieważ koordynator ma sporządzać raport z dyżuru i działań w sytuacjach nagłych, masowych zdarzeń, wielu wojewodów apelowało, by wprowadzić ich ujednolicone wzory. Stwierdzono jednak, że jest to poza delegacją rozporządzenia.
Etap legislacyjny
Projekt po konsultacjach
