Nie, wspólnota nie może skutecznie kwestionować w sądzie tego zapisu planu. Nie można bowiem uznać, że umożliwienie szerszego dostępu do drogi publicznej narusza interes prawny mieszkańców wspólnoty. Wprawdzie w wyniku podjęcia uchwały będzie mogło dojść do zwiększenia ruchu pojazdów, jednak może to jedynie naruszać interes faktyczny wspólnoty, nie zaś jej interes prawny wynikający z uprawnień właścicielskich do nieruchomości (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 26 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Sz 151/14). Wniosek ten potwierdza także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 lipca 2016 r. (sygn. akt II OSK 2790/14), w którym sąd ten stwierdził, że interes prawny do wniesienia skargi na plan miejscowy nie występuje w przypadku powołania się na potencjalne zagrożenie związane z ruchem pojazdów zakłócającym ponad przeciętną miarę korzystanie z nieruchomości. Takie twierdzenie wskazuje jedynie na hipotetyczną możliwość utrudnień, nie wiążąc ich z żadnym z przepisów prawa materialnego. Powyższe może zatem stanowić jedynie naruszenie interesu faktycznego, który w świetle art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.) nie daje możliwości skorzystania z uprawnienia do zainicjowania kontroli sądowej uchwały w sprawie planu miejscowego.
Z art. 101 ust. 1 u.s.g. wynika zaś, że uruchomienie sądowej kontroli legalności rozstrzygnięcia organu gminy możliwe jest przy wykazaniu przez stronę skarżącą, iż jej interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone kwestionowanym aktem. Zatem o uwzględnieniu skargi wniesionej w tym trybie przesądza wykazanie naruszenia przez organ gminy konkretnego przepisu prawa materialnego wpływającego negatywnie na sytuację prawną skarżącego. Interes ten powinien być bezpośredni i realny, a nie hipotetyczny (por. wyroki NSA z 29 czerwca 2011 r., sygn. akt II OSK 618/11 i z 23 listopada 2005 r., sygn. akt I OSK 715/05).
Podstawa prawna
Art. 101 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 446).