Pomoc przyznana w formie umieszczenia w noclegowni lub ogrzewalni nie będzie wymagała przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego. Ośrodek pomocy społecznej nie wyda też decyzji w tej sprawie.
Od dziś zaczynają obowiązywać zmiany dotyczące art. 48a ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 930), które wynikają z ubiegłorocznej nowelizacji jej przepisów. Nowe regulacje dotyczą zasad zapewniania tymczasowego schronienia osobom bezdomnym. Zgodnie z nimi służyć będą do tego trzy rodzaje placówek: schronisko, noclegownia oraz ogrzewalnia. Pierwsza z nich będzie oferować pobyt całodobowy i jest przewidziana dla osób, które podpiszą kontrakt socjalny. Natomiast noclegownia i ogrzewalnia mają być miejscami pobytu w porze nocnej, przy czym ta ostatnia ma mieć charakter interwencyjny i wyposażona będzie w co najmniej miejsca siedzące.
Nowe przepisy zakładają też, że co do zasady – poza szczególnie uzasadnionymi przypadkami – w schronisku i noclegowni nie będą mogli przebywać bezdomni znajdujący się pod wpływem alkoholu. Zapewnienie pobytu w noclegowni i ogrzewalni będzie się odbywać w trybie uproszczonym, czyli bez konieczności przeprowadzania wywiadu środowiskowego i wydawania decyzji.
Ponadto wszystkie wspomniane placówki muszą spełniać określone standardy związane z warunkami lokalowymi, oferowanymi usługami oraz kwalifikacjami osób w nich pracujących. Mają one być szczegółowo wskazane w rozporządzeniu, a obecnie działające placówki będą musiały się do niego dostosować. Przepisy przewidują, że będą na to miały 36 miesięcy, ale czas ten biegnie już od 5 września 2015 r. (wtedy weszła w życie większość przepisów nowelizacji). Problem w tym, że rozporządzenie, które powinno wejść w życie dzisiaj, jest jeszcze na etapie projektu. Co więcej, do niektórych jego zapisów mają uwagi samorządy.
– Naszym zdaniem niewłaściwe i niezasadne jest wprowadzenie ograniczenia w zakresie usytuowania tylko jednej placówki będącej schroniskiem, noclegownią lub ogrzewalnią na terenie jednej nieruchomości – wskazuje w stanowisku do projektu Zygmunt Frankiewicz, prezes Związku Miast Polskich.
Samorządy proponują odejście od tego zakazu, pod warunkiem, że placówki mieszczące się w tym samym obiekcie będą wyodrębnionymi jednostkami, z osobnymi regulaminami działania. Postulują również wprowadzenie większych wymogów dla ich kierowników, w tym minimum trzyletniego doświadczenia w pracy z osobami wykluczonymi społecznie.
Etap legislacyjny
Wchodzi w życie 5 września