Akademia samorządowa 1858
Tak. Zgodnie z art. 268a kodeksu postępowania administracyjnego organ państwowy może upoważniać w formie pisemnej pracowników obsługujących urząd do załatwiania spraw w jego imieniu w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydania decyzji, postanowień i zaświadczeń. W orzecznictwie podnosi się, że jest to przepis umożliwiający dekoncentrację wewnętrzną zadań, co nie powoduje utraty przez organ kompetencji do załatwienia sprawy. Tym bardziej że pracownik samorządowy działa w jego imieniu. Tak wynika m.in. z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 stycznia 2012 r., sygn. akt I OSK 1563/11 LEX nr 1107463). Warto jednak pamiętać, że upoważnienie musi mieć formę pisemną z określeniem daty, do której obowiązuje, oraz określać, czy dotyczy poszczególnych spraw, czy ma charakter ogólny. Ponadto musi się odnosić do konkretnie imiennie wskazanego pracownika (por. wyrok NSA z 24 stycznia 2008 r., sygn. akt I OSK 1413/06 LEX nr 456349), który nie staje się organem administracji, a tzw. nosicielem kompetencji (postanowienie NSA z 30 września 2010 r., sygn. akt I OZ 722/10, LEX nr 741977).
Przywołany artykuł kodeksu odnosi się do pojęcia pracowników samorządowych, przez których należy rozumieć każdą osobę znajdującą się względem organu administracji w relacji podległości służbowej i podporządkowania hierarchicznego, niezależnie od tego, czy relacje te oparte są na stosunku pracy (por. postanowienie NSA z 26 października 2011 r., sygn. akt I OZ 785/11, LEX nr 984402). Co istotne, działanie pracownika bez upoważnienia lub z przekroczeniem jego zakresu pociąga zawsze za sobą nieważność decyzji. Pracownik, który wydaje decyzje, działając z upoważnienia organu, zawsze musi powołać się w treści tej decyzji na upoważnienie (wyrok NSA w Poznaniu z 23 kwietnia 1996 r., sygn. akt SA/Po 1555/95, LEX nr 26767). Każdy szef urzędu powinien również pamiętać, że niedopuszczalne jest stosowanie art. 268a k.p.a. jako podstawy do podpisywania decyzji organu kolegialnego w imieniu jednego z jego członków.

Dr Piotr Zuzankiewicz, Fundacja Instytut Prawa Ustrojowego