Obowiązek informacyjny spoczywa na każdym podmiocie, który wykonuje zadania publiczne – wynika z postanowienia NSA.

Do dyrektora jednego z biur urzędu miasta został złożony wniosek o udostępnienie informacji publicznej. Ze względu na brak odpowiedzi, sąd administracyjny wydał wyrok zobowiązujący go do dokonania czynności, wskazując równocześnie, że dyrektor dopuścił się bezczynności.
Skargę kasacyjną na to rozstrzygnięcie wniósł prezydent miasta, jednak została ona odrzucona. NSA wskazał, że nie był on ani stroną, ani uczestnikiem postępowania. A zarówno skarga, jak i wyrok sądu I instancji wskazywały, że zobowiązanym do udzielenia żądanej informacji był dyrektor biura.
Prezydent miasta zaskarżył postanowienie. W uzasadnieniu podkreślił, że niejednoznaczna treść przepisów ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2176) powoduje, że występują problemy z prawidłowym wskazaniem podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej. Zaś na podstawie ustawy z 8 marca o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.) decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej wydaje prezydent miasta. To oznacza, że istnieje domniemanie jego kompetencji w każdej sprawie, jeśli z przepisu szczególnego nie wynika, że właściwy jest inny organ. Tym samym to do niego powinien zostać wysłany wniosek, on też powinien wydać ewentualną decyzję o odmowie i jego sąd powinien zobowiązać do wykonania czynności, nie dyrektora biura, które jest wyłącznie aparatem pomocniczym, a nie samodzielną komórką.
NSA nie podzielił tej argumentacji. Wskazał, że administracja publiczna to także organy administracyjne w znaczeniu funkcjonalnym, czyli podmioty, które są właściwe do załatwiania konkretnych spraw. Stąd z samego faktu wniesienia przeciwko niemu skargi uzyskują one status „organu” i mogą występować przed sądem, choćby nie miały osobowości prawnej. Zaś obowiązek informacyjny spoczywa na każdym podmiocie, który wykonuje zadania publiczne lub dysponuje majątkiem publicznym. Stąd wystarczy, że podmiot jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną w szerszej strukturze i realizuje określone przez ustawodawcę zadania o charakterze publicznym, by stwierdzić, że to on ma uczestniczyć w postępowaniu.
ORZECZNICTWO
POSTANOWIENIE NSA z 20 kwietnia 2021 r., sygn. akt III OZ 238/21.www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia