Zgodnie z projektem infrastrukturą krajową będzie ta, której zniszczenie lub zakłócenie ma niekorzystny wpływ na funkcjonowanie państwa lub na dany system infrastruktury krytycznej. Infrastruktura lokalna to ta, która w przypadku problemów ma wpływ na lokalną społeczność.
Kwestie dotyczące zarządzania ryzykiem zostaną uwzględnione w planach zarządzania kryzysowego. Przygotowywane do tej pory dokumenty zostaną podzielone na plany zarządzania ryzykiem i plany reagowania kryzysowego. Wdrożony zostanie „Ramowy program działań na lata 2015–2030 w sprawie ograniczenia ryzyka katastrof”. Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, jako krajowy punkt kontaktowy dla ONZ w tej sprawie, będzie koordynatorem jego wdrażania.
Wprowadzona zostanie również instytucja koordynatora ds. ochrony infrastruktury krytycznej u wszystkich jej operatorów. Będzie on wyznaczany spośród pracowników danego operatora, a jego zadaniem będzie zapewnienie współpracy na linii operator – administracja publiczna. Do uprawnień koordynatora należeć będzie m.in. możliwość wskazywania nieprawidłowości w zakresie ochrony obiektów operatora, instalacji, urządzeń i usług oraz formułowanie zaleceń co do sposobu ich usunięcia.
Etap legislacyjny
Projekt ustawy przyjęty przez rząd