Syndrom sztokholmski i syndrom kopciuszka: Praca może szkodzić psychice tak samo jak zamach terorystyczny

1 Syndrom kopciuszka

Polega on na zaniżaniu przez pracowników wartości swojej pracy. Tradycyjnie uważa się, że najczęściej ulegają mu kobiety. Przeprowadzone przez portal Pracuj.pl badanie „Kandydat 2011" pokazuje również, że w przedziale płacowym 2 500 - 3 500 różnice te są najbardziej wyraźne. Podczas gdy co piąta kobieta zgodziłaby się na takie warunki, wśród mężczyzn zainteresowanych taką ofertą byłoby zaledwie 9,5 proc. Syndrom ten jest też szeroko rozpowszechniony wśród emigrantów.

2 Syndrom włóczęgi

Pojęcie to, wprowadzone w latach 70. XX w. przez amerykańskiego psychologa Edwina Ghiselliego, oznacza charakterystyczną dla pewnych jednostek tendencję do częstego zmieniania pracy. Badanie Bectona, Carr’a i Judge’a przeprowadzone na próbie 393 pokazało, że osoby które w swojej karierze często zmieniali pracę, będą mieli problem jako pracodawcy z utrzymaniem pracowników w firmie.

3 Syndrom ocalałego

Są zawsze dwie ofriary zwolnień w firmie: zwolnieni i "ocaleni". Termin został zaczerpnięty od osób, które przeżyły zamach terrorystyczny, katastrofę naturalną czy inne traumatyczne wydarzenie. Tradycyjnie u takich osób pojawia się silny stres związany z trudnym do zniesienia poczuciem winny za śmierć innych. Podobnie zachowują się pracownicy, którym udało uniknąć się zwolnienia. Okazuje się, że aż dwie trzecie pracowników z firm, w których przeprowadzono masowe zwolnienia, przyznaje, że po odejściu kolegów ich efektywność spadła