ETPC: Pracodawca może śledzić aktywność pracowników w internecie

Sprawa dotyczyła niespełna 40-letniego Rumuna, Bogdana Barbulescu. Pracował on między 2004 a 2007 rokiem w prywatnej firmie, gdzie do jego zadań należała między innymi korespondencja z klientami. W tym celu stworzył konto w Yahoo Messenger. W lipcu 2007 pracodawca poinformował mężczyznę, że jego aktywność na czacie Yahoo była monitorowana. Z analizy wyszło zaś, że wykorzystywał komunikator do prywatnych rozmów. Barbulescu zaprzeczył, stwierdzając stanowczo, że zajmował się wyłącznie pracą. Pracodawca wtedy przedstawił 45-stronicowy dokument z dokładnym zapisem rozmów mężczyzny. W efekcie Barbulescu został zwolniony. Odwoływał się od tej decyzji przed rumuńskimi sądami, lecz bezskutecznie. Głównym argumentem sędziów było to, że monitorowanie aktywności na czacie było jedynym możliwym narzędziem do sprawdzenia, czy pracownik nie wykorzystuje konta do prywatnej korespondencji.

Sprawa ostatecznie trafiła do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. W grę wchodziło naruszenie art. 8 europejskiej konwencji praw człowieka i obywatela. Stanowi on, że każdy ma prawo do poszanowania swojego życia prywatnego i rodzinnego, a także swojej korespondencji.

Skarżący zarzucał, że pracodawca zapoznając się z prowadzonymi przez niego rozmowami, naruszył właśnie prawo do tajemnicy korespondencji.

ETPC zajął jednak inne stanowisko. Wskazano bowiem, że czymś całkowicie naturalnym jest, że pracodawca chce zweryfikować, co w godzinach pracy robią jego pracownicy. W związku z tym może przedsięwziąć różne działania. Warunek jest taki, by były one konieczne do oceny jakości wykonywania obowiązków przez pracownika, a nie zmierzały do zaspokojenia ciekawości bądź służyły do późniejszej dyskryminacji ze względu na poglądy sprawdzanej osoby.

Trybunał zaznaczył też, że oczywiście prawo do życia prywatnego i rodzinnego pracownika jest bardzo istotne, ale nie może prowadzić do absurdu, w którym odbiera się podstawowe prawa pracodawcom.

Ostatecznie więc ETPC stanął na stanowisku, że jeśli tylko monitorowanie aktywności podwładnych jest proporcjonalne do celu, którym jest dbałość o wydajność pracy, jest ono dopuszczalne.

Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 12 stycznia 2016 roku, Barbulescu przeciwko Rumunii