Dyrektorzy generalni resortu rolnictwa i finansów na prośbę swoich szefów rozważają zatrudnienie kilku osób na stanowisku eksperta. Czy w korpusie służby cywilnej istnieje taka możliwość?
Nie. W urzędach centralnych i w każdym ministerstwie w korpusie służby cywilnej mogą być zatrudniani pracownicy, którzy wygrali otwarty i konkurencyjny nabór. Osoba zatrudniona na stanowisku eksperta w administracji rządowej spoza korpusu jest zazwyczaj przykładem polityzacji administracji. Jakkolwiek siatka terminologiczna stanowisk w administracji rządowej jest bardzo zbliżona, to istnieją pewnego rodzaju odstępstwa.
Przykładowo członek korpusu służby cywilnej może być zatrudniony jako ekspert w Ministerstwie Spraw Zagranicznych czy Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, tego rodzaju stanowisko przewidują bowiem załączniki do rozporządzenia prezesa Rady Ministrów z 9 marca 2009 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz.U. nr 211, poz. 1630). W urzędzie mogą być tworzone stanowiska jedynie zgodne z wykazem ujętym w tym akcie.
Zatrudnianie ekspertów z pominięciem procedur konkursowych potwierdza zjawisko budowy gabinetu politycznych fachowców poza strukturami przeznaczonych do tego komórek organizacyjnych. Co więcej, powierzanie ekspertom zadań służbowych polegających na koordynowaniu prac departamentu czy biura to łamanie wprost ustawy z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1111 ze zm.), a pośrednio art. 153 konstytucji. Niestety taka praktyka, wobec braku wyraźnie określonych sankcji w pragmatyce urzędniczej i słabej pozycji szefa Służby Cywilnej, który nie dysponuje szczegółową wiedzą o tego typu zjawiskach, jest przez dyrektorów generalnych i kierowników urzędów szeroko stosowana.