Zawodowi żołnierze będą premiowani za każdy dodatkowy rok służby do czasu osiągnięcia przez nich 35 lat stażu. Z takiego rozwiązania skorzysta ok. 30 tys. osób służących w wojsku ponad 15 lat.
Nowe rozwiązania wprowadza rozporządzenie ministra obrony narodowej z 10 listopada 2014 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1618), które 4 grudnia 2014 r. wchodzi w życie. Ma ono zapobiec zbyt szybkiemu odchodzeniu mundurowych ze służby.
Od 1 stycznia 2013 r. wstępujący do policji lub wojska pierwszy raz nabędą prawo do emerytury po 25 latach służby oraz po ukończeniu 55 lat. Natomiast osoby, które rozpoczęły służbę przed tym terminem, nadal mają prawo do odejścia z tej formacji po 15 latach służby. Aby jak najmniej osób decydowało się na taki krok, rząd zobowiązał się zmienić zasady przyznawania dodatków za długoletnią służbę. Dotychczasowe stawki tego dodatku, których maksymalna wysokość wynosi 300 zł plus 30 proc. uposażania zasadniczego, nie przeciwdziałają dostatecznie niekorzystnym zjawiskom wypowiadania stosunku służbowego przez żołnierzy zawodowych.
Przyznanie dodatku za długoletnią służbę wojskową za każdy rok jej pełnienia powyżej 15 lat ma zmotywować żołnierzy do pozostania w służbie. Obecnie żołnierze już po 20 latach służby wojskowej uzyskują maksymalne stawki dodatków (specjalnego, służbowego, w przyszłości – motywacyjnego), co w połączeniu z obecnym systemem emerytalnym powoduje, że te osoby, które rozpoczęły służbę do końca grudnia 2012 r., po 20 latach służby tracą motywację finansową do dalszego pełnienia służby. Ustawy pragmatyczne dopuszczają możliwość pełnienia służby wojskowej do czasu ukończenia 60. roku życia. Natomiast faktycznie takie osoby odchodzą na emeryturę w wieku ok. 50 lat. Teraz może się to zmienić, dłuższa służba będzie bowiem dodatkowo premiowana.
– To ogromy sukces, ponieważ w ten sposób żołnierze zawodowi mający duże doświadczenie będą zachęcani do dłuższej służby – tłumaczy płk Marian Babuśka, przewodniczący Konwentu Dziekanów Korpusu Oficerów Zawodowych.
Rozporządzenie określa także wysokość dodatku funkcyjnego. Takie rozwiązanie wprowadza art. 80 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t.j. Dz.U z 2010 r. nr 90, poz. 593 ze zm.). Wysokość dodatku jest ustalona przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej (zgodnie z rozporządzeniem wynosi ona 1500 zł). Dla osoby, której powierzono funkcję jednoosobowego organu uczelni wojskowej lub jego zastępcy, wielkość ta wynosi np. do 2,2. W razie powierzenia funkcji kierownika jednostki organizacyjnej tej uczelni lub jego zastępcy mnożnik ten może wynieść 1,5. Jeśli żołnierzowi zawodowemu powierzono analogiczną funkcję w instytucie badawczym, to będzie otrzymywać dodatek funkcyjny w wysokości do 1,6 kwoty bazowej. Ustalając wysokość dodatku funkcyjnego, uwzględnia się także wielkość jednostki organizacyjnej, którą kieruje żołnierz zawodowy, oraz zakres obowiązków, odpowiedzialność, sposób wywiązywania się z obowiązków służbowych i kwalifikacje zawodowe.
Ponadto nie będzie już wymogu wykonania normy lotów przez żołnierzy zajmujących stanowiska służbowe instruktorów pilotów jako warunku otrzymania dodatku specjalnego. Dotyczy to m.in. wykonania minimalnej rocznej normy liczby godzin lotów w składzie załóg samolotów wojskowych.
Zasady zwiększania dodatku za długoletnią służbę
Żołnierzowi zawodowemu przyznaje się dodatek za długoletnią służbę wojskową w wysokości 300 zł. Jego wysokość najpierw zwiększa się o 1 proc. należnego uposażenia zasadniczego za każdy rok służby wojskowej. Następnie zwiększenie następuje o:
● o 3 proc. – po trzech latach służby,
● o 6 proc. – po sześciu latach służby,
● o 9 proc. – po dziewięciu latach służby,
● o 12 proc. – po dwunastu latach służby,
● o 15 proc. – po piętnastu latach służby (nie więcej jednak niż do wysokości 35 proc. po 35 latach służby wojskowej).
