/>
Jest to możliwe, jeśli wcześniej ustali w umowie, że jej wypowiedzenie jest dopuszczalne, gdy ustaną przyczyny uzasadniające istnienie zakazu konkurencji.
Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy (SN) w wyrokach z 16 czerwca 2011 r. (sygn. akt III BP 2/11) oraz z 7 czerwca 2012 r. (sygn. akt II PK 322/10). Zdaniem sądu tego typu umowa po ustaniu zatrudnienia ma na celu ochronę pracodawcy przed stwarzającą dla niego zagrożenie konkurencją byłego pracownika. Dlatego wprowadzenie do niej zapisu, zgodnie z którym firma może ją wypowiedzieć, jeśli utrzymywanie wspomnianego zakazu utraci dla niej znaczenie, jest wystarczająco konkretną przesłanką rozwiązania takiego kontraktu.
SN wskazał ponadto, że możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy o zakazie konkurencji bez podawania przyczyn takiej decyzji wynika z zasady swobody umów. Zdaniem sądu nie można ograniczać pracodawcy i pracownika w sposobie, w jaki kształtują swoje prawa i obowiązki wynikające z takiej umowy, także w zakresie jej rozwiązania.
Powyższe stanowisko stanowi zmianę dotychczasowej linii orzeczniczej. W poprzednich orzeczeniach Sąd Najwyższy przyjmował pogląd, że pracodawca może wypowiedzieć umowę o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia tylko pod ściśle określonymi w niej warunkami (wyrok Sądu Najwyższego z 24 października 2006 r., sygn. akt II PK 126/06).Samo wskazanie w kontrakcie, że ustała przyczyna uzasadniająca zakaz konkurencji, było niewystarczające.
Konstruując taką umowę, pracodawca powinien pamiętać, aby wskazać w niej możliwość wcześniejszego jej rozwiązania za wypowiedzeniem. W przeciwnym wypadku będzie ono niemożliwe, a umowa wygaśnie dopiero z upływem terminu, na jaki została zawarta.