Wydłużenie wieku emerytalnego do 67. roku życia jeszcze bardziej zróżnicuje potrzeby w zakresie aktywizacji zawodowej osób powyżej 50. roku życia. Grupa ta jest traktowana przez urzędy pracy jako wymagająca szczególnego wsparcia. Już teraz mają one problemy z pomocą tym, którzy stracili zatrudnienie. Główny powód to brak ofert pracy dla seniorów ze strony pracodawców.
Zdaniem części ekspertów reforma pośredniaków, którą szykuje resort pracy, a ostatnio przyjęła Rada Ministrów, nie uwzględnia przyszłych problemów najstarszych bezrobotnych.
– Traktowanie grupy 50+ jako jednorodnej jest błędne. Gdy kilkanaście osób powyżej 50. roku życia traci pracę w wyniku masowych zwolnień, każda z nich ma inne kompetencje czy staż i wymaga innego podejścia doradcy klienta. Poza tym osoby po 60. roku życia mogą mieć zupełnie inne potrzeby, np. mogą chcieć łączyć pracę w niepełnym wymiarze z opieką nad wnukami – mówi Małgorzata Wnęk-Kolaska, ekspert ds. kapitału ludzkiego w Deloitte.
Jej zdaniem dla odpowiedniego wsparcia zainteresowanych niezbędne jest wprowadzenie dodatkowych rozwiązań systemowych, które byłyby zaadresowane do poszczególnych kategorii osób.
– Potrzebne jest także wprowadzenie zachęt do zatrudniania starszych dla firm małych i mikro, przede wszystkim w postaci zwolnień podatkowych – twierdzi.
Przyjęte przez rząd założenia do nowelizacji ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 69, poz. 415 z późn. zm.) przewidują tylko jeden nowy instrument rynku pracy dla wsparcia zatrudnienia tej grupy. Będzie nim dofinansowanie wynagrodzeń starszych pracowników do 30 proc. minimalnej płacy.
– Każda forma wsparcia jest dobrym sygnałem, ale to rozwiązanie jest niewystarczające – zauważa Małgorzata Wnęk-Kolaska.
Zdaniem prof. Elżbiety Kryńskiej z Uniwersystetu Łódzkiego grupa osób starszych, jako szczególnie zagrożona, powinna być wspomagana jeszcze w okresie zatrudnienia, by nie dopuszczać do dezaktywizacji zawodowej. Sposobem na to może być Krajowy Fundusz Szkoleniowy, z którego środki mają wspierać nabywanie nowych kwalifikacji przez pracowników po 45. roku życia. W dużej mierze korzystanie z takich dotowanych szkoleń dla podwładnych będzie zależeć od woli ich obecnych pracodawców i ich sytuacji finansowej. A to poddaje w wątpliwość powszechność stosowania takiego wsparcia.
Etap legislacyjny
Założenia do projektu ustawy przyjęte przez rząd