Rozmowy kwalifikacyjne zwykle bywają stresujące. Ale szczęśliwie, są one przewidywalne, bo jedynie miejsca i twarze się zmieniają — nie słowa — mamy więc możliwość dobrego przygotowania się. A to właśnie przygotowanie jest najlepszym sposobem redukowania napięcia oraz utrzymywania spokoju, opanowania i pewności siebie.
Pomijając oczywistości, czyli odpowiedni ubiór, maniery, zachowanie, najwięcej pewności siebie zapewni nam przygotowanie idealnych odpowiedzi na najbardziej prawdopodobne pytania, jakie mogą paść ze strony rekrutera.
I tutaj pojawia się problem. Większość osób starających się o upatrzone stanowisko nie radzi sobie z wieloma pytaniami, przez co traci szansę na zatrudnienie. Odpowiedzi są bowiem kluczowym wskaźnikiem, sugerującym rekruterowi, czy kandydat się nadaje na wolną posadę czy nie. Kiedy odpowiedź jest dla niego (rekrutera) satysfakcjonująca? Wtedy i tylko wtedy, gdy dostaje od kandydata nie bezpośrednią odpowiedź na samo pytanie, ale odpowiedź na intencję, z jaką to pytanie zadał.
3 decydujące pytania. 3 decydujące odpowiedzi
Specjaliści obliczyli, że poniższe trzy pytania padają na rozmowach średnio w ośmiu na dziesięć przypadków. Dlaczego? Prawdopodobnie dlatego, że dużo ujawniają o przyszłym potencjalnym pracowniku. Jeśli odpowiedź usatysfakcjonuje rekrutera, a kwalifikacje odpowiadają wymaganiom stanowiska, decyzja o zatrudnieniu staje się formalnością.
Jakie są Pana/Pani mocne strony?
Kiedy rekruter stawia takie pytanie, jego intencja jest jasna: czy to, co kandydat potrafi robić najlepiej, będzie pomocne w obowiązkach, jakie go czekają. Nasze mocne strony mamy „we krwi”. Jeśli robimy coś, co jest naszym drugim „ja”, praca przebiega wydajniej, szybciej i sprawniej. Ważne jest zatem, aby przy udzielaniu odpowiedzi, dopasować swoje najlepsze umiejętności do potrzeb stanowiska. To przekona pytającego, że kandydat jest odpowiednią osobą na odpowiednie miejsce.
Przykładowa odpowiedź
Z pewnością skrupulatność i wytrwałość. Zdaję sobie sprawę, że [stanowisko] to dość wymagające zajęcie. Głównie dlatego jestem pewien, że pasuje do mojego charakteru i kwalifikacji. Lubię bowiem mocne wyzwania i zwykle dopinam swego. Jeśli postanowię, że coś zrobię, to to zrobię. Z kolei jeśli chodzi o kontakty z ludźmi, które są rzeczą podstawową w pracy w korporacji, również sądzę, że zaspokoję pańskie oczekiwania. Nie obiecuję, że będę idealnym pracownikiem, bo nie o to chodzi. Mogę jednak zapewnić, że ciepłe relacje, wsparcie i sympatyczne podejście, to coś, czego sam bym sobie życzył w pracy — a jak wiadomo, działa to wyłącznie w obie strony. Jeśli miałbym coś jeszcze do tego dodać, to organizacja jest jedną z moich mocniejszych stron. Potrafię planować, zarządzać dostępnym czasem i realizować cele w określonym terminie. Sądzę, że to przydatne atuty.
Jakie są Pana/Pani oczekiwania finansowe?
Pytając o finansowe oczekiwania, rekruter chce się dowiedzieć, czy inwestycja w kandydata na wolne stanowisko będzie opłacalna. Innymi słowy, czy w zamian za wynagrodzenie za wykonywane obowiązki, pracodawca dostanie zadowalający zwrot z inwestycji dla firmy. Ponadto chce odkryć, na ile kandydat jest elastyczny — czy za wszelką cenę będzie się upierał przy niezmiennej stawce czy może jest gotów na negocjacje.
Przykładowa odpowiedź
Mam świadomość, iż nowym pracownikom najczęściej proponuje się niższą stawkę. Wiem jednak, że jestem w stanie wnieść ponadprzeciętny wkład w pańską / pani firmę — zatem chciałbym być adekwatnie wynagrodzony. W ostatniej mojej pracy, za podobne stanowisko, zaoferowano mi [podać]. Na dobry początek naszej współpracy, mam nadzieję, że w pańskiej / pani firmie mogę liczyć na podobne warunki. Uważam, że to uczciwa stawka wobec obowiązków, jakie miałbym wykonywać. Jestem jednak otwarty na negocjacje. Słucham propozycji?
Co będzie Pan/Pani robił/robiła za 5 lat?
Pytając o przyszłość, rekruter chce się dowiedzieć, czy kandydat myśli o swoim życiu zawodowym długoterminowo; chce się dowiedzieć, na ile jest on ambitny — czy wyznacza sobie cele na przyszłość z własnej inicjatywy i czy jest ukierunkowany na rozwój.
Przykładowa odpowiedź
Zasłyszałem kiedyś mądre zdanie. Brzmiało mniej więcej tak: „Najlepszym sposobem przewidywania przyszłości jest jej kreowanie”. Swoją przyszłość kreuję poprzez stawianie sobie ambitnych celów. Uparcie dążę do ich realizacji, dlatego wierzę, że za 5 lat będę jednym z najskuteczniejszych [podać zajęcie]. Wielu sądzi, że sięgam zbyt wysoko. Uważam jednak, że im wyższe cele człowiek sobie stawia, tym mniej go ogranicza. Dlaczego bowiem nie celować jak najwyżej? Jedyne, co może nas przed tym hamować, to nasze własne, zwykle irracjonalne przekonania. Nie pozwalam na to, aby one blokowały mój potencjał. Przez to nie ograniczam się w tym, co faktycznie mogę osiągnąć — za 5 lat i w ciągu całego mojego życia.
Dwie ważne rzeczy do zapamiętania
PO PIERWSZE: odpowiedzi należy udzielać ze świadomością intencji pytającego. Innymi słowy, kandydat powinien powiedzieć to, co rekruter chce usłyszeć — przy zachowaniu szczerości i bez naginania prawdy.
PO DRUGIE: odpowiedzi powinny brzmieć spokojnie i asertywnie, nie agresywnie. Poprzez słowa wyrażamy bowiem własną osobowość. Dzięki osobowości możemy zjednać sobie ludzi lub ich do siebie zrazić. Asertywność i naturalność pomaga w zjednywaniu. Agresywność przeciwnie.