Co do zasady, umowa o pracę na czas określony ulega rozwiązaniu wraz z upływem terminu, na który została zawarta. Pracodawca i pracownik mogą doprowadzić do sytuacji, gdy przestanie ona zobowiązywać przed ustalonym terminem.

Przypomnijmy, że przed nowelizacją Kodeksu pracy, która weszła w życie 22 lutego 2016 r., możliwe było wypowiedzenie umowy, gdy była ona zawarta na okres dłuższy niż sześć miesięcy, a możliwość samego wypowiedzenia musiała zostać zastrzeżona w umowie.

Nowelizacja spowodowała jednak usunięcie wspomnianych wyżej przepisów. Aktualnie okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i umowy o pracę zawartej na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. Oznacza to, że obowiązujące przepisy zrównują długość wypowiedzenia umowy niezależnie od tego, czy umowa za pracodawcą została zawarta na czas określony bądź nieokreślony.

Jak zatem przedstawiają się okresy wypowiedzenia umowy na czas określony?

• W przypadku, gdy okres zatrudnienia u danego pracodawcy jest krótszy niż 6 miesięcy, okres wypowiedzenia wynosi 2 tygodnie;
• W przypadku, gdy okres zatrudnienia u danego pracodawcy wynosi co najmniej 6 miesięcy, okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc;
• W przypadku, gdy okres zatrudnienia u danego pracodawcy wynosi co najmniej 3 lata, okres wypowiedzenia wynosi 3 miesiące.

Należy pamiętać, że w również w stosunku do umów zawartych na czas określony, obowiązują ogólne przepisy dotyczące rozwiązywania umówi o pracę. A zatem, na podstawie art. 52 Kodeksu pracy możliwe jest zakończenie umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika, bez winy pracownika (art. 53 Kodeksu pracy) a także z winy pracodawcy na podstawie art. 55 Kodeksu pracy. Strony mogą także rozwiązać umowę w każdym za porozumieniem stron.