W czasie wypowiedzenia pracownikowi przysługuje pełnia praw pracowniczych, w tym prawo do świadczeń chorobowych. Odprawa i odszkodowanie: Oto prawa osoby zwalnianej z pracy>> Zasadniczo pracownik, który z powodu choroby stał się czasowo niezdolny do pracy, przez pierwszy okres choroby, czyli 33 dni, otrzyma wynagrodzenie chorobowe od pracodawcy, a od 34 dnia firmę wyręcza ZUS i wypłaca osobom ubezpieczonym zasiłek chorobowy. Inne są zasady wypłacania chorobowego dla osób 50+>>
Świadczenia chorobowe podczas wypowiedzenia. Pracownik otrzyma świadczenie chorobowe także wtedy, gdy niezdolność do pracy, którą spowodowała choroba w czasie wypowiedzenia, będzie trwała nieprzerwanie po rozwiązaniu umowy o pracę. Jeśli więc zaświadczenie lekarskie obejmuje okres po rozwiązaniu umowy, to pracodawca wypłaci wynagrodzenie chorobowe (tylko w przypadku firm zatrudniających do 20 pracowników ZUS wypłaca od razu zasiłek chorobowy) do dnia ustania zatrudnienia włącznie, a potem ZUS wypłaci pracownikowi zasiłek chorobowy.
Kwota zasiłku chorobowego za okres po rozwiązaniu umowy o pracę może się różnić od otrzymywanego w trakcie zatrudnienia. Podczas wypowiedzenia podstawę wymiaru wynagrodzenia i zasiłku chorobowego stanowi bowiem przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacane pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Najniższa podstawa wynagrodzenia/zasiłku chorobowego w trakcie wypowiedzenia wynosi w 2018 roku 1 812,1 zł>>Natomiast podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu stosunku pracy nie może być wyższa od kwoty wynoszącej 100 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych. Jak podał GUS, przeciętne wynagrodzenie w czwartym kwartale 2017 r. wyniosło 4516,69 zł.
ZUS porównuje więc podstawę zasiłku chorobowego z okresu wypowiedzenia do przeciętnego wynagrodzenia, i albo podwyższa zasiłek, albo go obniża.
Świadczenia chorobowe po zwolnieniu z pracy. Pracownik może otrzymać zasiłek także wtedy, gdy zachorował już po zakończeniu stosunku pracy.
Chory otrzyma świadczenie, o ile stał się niezdolny do pracy w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego, czyli ustania zatrudnienia. Choroba musi przy tym trwać co najmniej 30 dni bez przerwy. Przy chorobie zakaźnej, kiedy okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, termin wydłuża się do 3 miesięcy od momentu ustania ubezpieczenia.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu stosunku pracy oblicza się już wyłącznie w oparciu o przeciętne miesięczne wynagrodzenie ogłaszane dla celów emerytalnych.