W ubiegłym roku znaczna część wydawanych przez Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (BON) oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) wykładni przepisów koncentrowała się na objaśnianiu zasad udzielania i korzystania z ulg we wpłatach na fundusz.

Część z nich zmieniała się w ciągu roku, co powodowało zamieszanie wśród pracodawców oraz niepewność, jaki jest prawidłowy sposób postępowania. Miniony rok przyniósł też kilka istotnych interpretacji związanych z prowadzeniem zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON) oraz uzgodnione przez BON i PFRON jednolite stanowisko odnoszące się do osiągania efektu zachęty w podmiotach powiązanych.

1. ULGI WE WPŁATACH NA PFRON

Odnośnie do art. 22 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.; dalej: u.r.o.n.), pierwsze wątpliwości pojawiły się już z początkiem 2017 r., kiedy zaczęła obowiązywać zmiana przepisów podatkowych, tzw. centralizacja VAT w jednostkach samorządu terytorialnego. Sprowadza się ona do tego, że samorządowe jednostki budżetowe i zakłady budżetowe nie mają już odrębności podatkowej, bo płatnikiem VAT jest gmina (powiat, samorząd wojewódzki). To właśnie jej dane widnieją na fakturze potwierdzającej sprzedaż towarów lub usług innemu podmiotowi. W formie zakładów budżetowych działają prowadzone przez samorządy zakłady aktywności zawodowej (ZAZ), które mogą udzielać swoim klientom ulg we wpłatach na PFRON. Jeszcze zanim weszły w życie regulacje z zakresu centralizacji VAT, postanowiły więc zapytać PFRON, czy wpłynie to na ich możliwość przyznawania obniżeń po 1 stycznia 2017 r. Okazało się, że właśnie na skutek podatkowych zmian nie mogą udzielać ulg.