Regulamin wynagradzania
Pracodawca zatrudniający co najmniej 50 pracowników nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania.
Zatrudniający mniej niż 50 pracowników ma możliwość ustalenia tych warunków dobrowolnie.
Pracodawca, który zatrudnia co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników, musi ustalić warunki wynagradzania za pracę w regulaminie, jeżeli wystąpi o to zakładowa organizacja związkowa.
Regulamin wynagradzania powinien przewidywać wysokość oraz zasady przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku, oraz inne dodatkowe składniki wynagrodzenia.
Regulamin pracy
Adekwatne zmiany wprowadzono do zasad ustalania regulaminu pracy. Obowiązek jego wprowadzenia dotyczy pracodawcy zatrudniającego ponad 50 pracowników, dobrowolność dotyczy tego, który zatrudnia mniej niż 50 pracowników, chyba że kwestie te już reguluje układ zbiorowy pracy. Natomiast pracodawca zatrudniający więcej niż 20 i mniej niż 50 pracowników tworzy regulamin pracy na wniosek zakładowej organizacji związkowej, chyba że kwestie te już reguluje układ zbiorowy.
Wydawanie świadectw pracy
Od 2017 roku pracodawca został zwolniony z obowiązku wydania świadectwa pracy w przypadku, gdy zamierza podpisać umowę o pracę z tą samą osobą w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Jest to duże ułatwienie dla firm zatrudniających pracowników na umowach terminowych - firma, która zatrudni tego samego pracownika na podstawie umowy terminowej w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy, wyda pracownikowi zbiorcze świadectwo pracy na koniec zatrudnienia, a nie ja wcześniej oddzielne dokumenty co 24 miesiące.
Natomiast, jeśli pracodawca nie zamierza kontynuować zatrudnienia z pracownikiem, ma maksymalnie 7 dni na wydanie świadectwa - zasada ta obowiązuje przy wszystkich umowach o pracę.
Ponadto od 2017 roku na świadectwie pracy musi się znaleźć także informacja, czy zatrudniony korzystał z ochrony stosunku pracy przysługującej w związku z urlopem wychowawczym. Uprawniony do urlopu wychowawczego pracownik ma bowiem prawo złożyć do pracodawcy wniosek o obniżenie wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca nie może pracownikowi odmówić, nie ma też prawa go zwolnić od momentu złożenia wniosku do czasu powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez łączny okres 12 miesięcy.
Płaca minimalna w górę
Od 2017 roku zmieniły się także przepisy związane z wypłatą wynagrodzeń, w tym te dotyczące minimalnego wynagrodzenia w pierwszym roku pracy. Zniesiony został podział na nowych oraz „starych” pracowników - tym samym osoba rozpoczynająca pracę nie otrzyma jak wcześniej minimum 80 proc. wysokości płacy minimalnej, ale najmniej całą tą sumę, czyli od stycznia 2017 roku 2000 zł brutto (do ręki około 1460 złotych).
Od 2017 roku do 2000 zł wzrosła więc najniższa płaca dla wszystkich pracowników, a z nią szereg dodatków do wynagrodzenia i świadczeń.
Pracujący na podstawie umów cywilnoprawnych zarobią co najmniej 13 zł za godzinę i muszą ewidencjonować godziny pracy.
Praca w nocy
Zmiany objęły też dodatek za wynagrodzenie w nocy. Wcześniej pracownik zarabiający minimalne wynagrodzenie wykonujący swoje obowiązki w godzinach nocnych mógł otrzymywać wynagrodzenie w tej samej wysokości co pracownik, który miał minimalne wynagrodzenie, ale nie wykonywał pracy w nocy.
Wynikało to z tego, że pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej za każdą godzinę pracy przysługuje też dodatek do wynagrodzenia - w wysokości 20 proc. stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę. Dodatek był wliczany do wynagrodzenia pracownika i w efekcie realnie obniżał jego zarobki. Od 1 stycznia 2017 r. przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia pracownika nie uwzględnia się już dodatku do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej.
Terminy odwołania do sądu pracy
Od 1 stycznia wydłużono do 21 dni termin wnoszenia odwołania do sądu w sprawach dotyczących ustania stosunku pracy. Dotyczy on trzech przypadków:
- odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę od doręczenia pisma wypowiadającego umowę,
- żądania przywrócenia do pracy lub odszkodowania od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia lub od dnia wygaśnięcia umowy o pracę,
- żądania nawiązania umowy o pracę od dnia doręczenia zawiadomienia o odmowie przyjęcia do pracy
Nabywanie prawa do urlopu wypoczynkowego
Od 1 stycznia na wymiar urlopu wypoczynkowego, jego przesunięcie i niemożliwość skorzystania mają wpływ także: odbywanie służby przygotowawczej i terytorialnej służby wojskowej pełnionej rotacyjnie, oprócz dotychczasowych form szkolenia wojskowego: odbywania zasadniczej służby wojskowej lub jej form zastępczych, okresowej służby wojskowej oraz przeszkolenia wojskowego albo ćwiczeń wojskowych.
Niższy wiek emerytalny i nowy sposób waloryzacji świadczeń
Od 1 października 2017 r. przywraca powszechny wiek emerytalny sprzed 1 stycznia 2013 r., wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn. Prawo do emerytury uzyskają więc automatycznie wszystkie kobiety, które będą wtedy w wieku.
Najniższa emerytura
Od 1 stycznia kwota najniższej emerytury, najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy oraz najniższej renty rodzinnej, przysługujących z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do 1000 zł miesięcznie, a najniższa renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy przysługującej z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynosi 750 zł miesięcznie.