UKNF zwraca także uwagę "na obowiązek sporządzania raportów w sposób prawdziwy i rzetelny".
Komunikat został wydany, informuje UKNF, w związku z wejściem w życie przepisów wprowadzających klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania.
Urząd w komunikacie zwraca uwagę na "możliwy wpływ zastosowania klauzuli na obowiązki informacyjne emitentów w zakresie sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych oraz sprawozdań finansowych emitentów".
"W wyniku implementacji klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, organy skarbowe mogą zakwestionować skutki transakcji przeprowadzonych przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowych" - zaznacza UKNF.
"Taka sytuacja może mieć miejsce m.in. w przypadkach transakcji przeprowadzonych zgodnie ze schematami opisanymi w ostrzeżeniach opublikowanych przez Ministerstwo Finansów, dotyczących wybranych praktyk agresywnej optymalizacji podatkowej" - dodaje komunikat.
UKNF zwraca więc firmom szczególną uwagę na kwestię ujęcia wartości firmy podlegającej amortyzacji podatkowej.
"Z powodu odmienności obowiązujących zasad rachunkowości i prawa podatkowego, może wystąpić różnica między bilansową, a podatkową wartością firmy, co skutkuje ujęciem składnika aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego" - zaznacza.
"Stwierdzenie, w wyniku kontroli podatkowej, zaistnienia zjawiska unikania opodatkowania skutkuje brakiem możliwości amortyzacji wartości firmy dla celów podatkowych, co rodzi konsekwencje dla ujęcia i wyceny aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych i sprawozdaniach finansowych emitentów" - przypomina firmom UKNF.
Stąd podkreśla konieczność zamieszczania prawidłowych, z tego punktu widzenia, informacji w raportach okresowych spółek.
Klauzula przeciw unikaniu opodatkowania obowiązuje od 15 lipca 2016 roku, na mocy nowelizacji Ordynacji podatkowej. Pozwala ona zakwestionować korzyści podatkowe osiągnięte w wyniku sztucznych działań, które nie mają racjonalnego uzasadnienia gospodarczego, a prowadzą jedynie do obniżenia opodatkowania.
W myśl klauzuli fiskus może uznać, że dana czynność podatnika, np. transakcja, została podjęta przede wszystkim lub tylko i wyłącznie w celu obniżenia podatku. W takim wypadku podatek zostanie określony we właściwej wysokości.
Klauzula ma mieć zastosowanie tylko wtedy, gdyby korzyść uzyskana przez podatnika w wyniku kwestionowanych przez fiskusa sztucznych czynności, przekraczała w roku podatkowym kwotę 100 tys. zł. Minister finansów ma wydawać tzw. opinie zabezpieczające, które mają gwarantować, że określone działania podatnika nie będą ocenione jako unikanie opodatkowania.