PIT 2013: Kto i w jaki sposób może skorzystać z ulgi podatkowej na dziecko

Czy narodziny w trakcie roku dają prawo do ulgi

W lipcu 2013 r. czytelnikom urodziła się córka. Małżeństwem są od lutego 2013 r. Czy mogą skorzystać z ulgi na dziecko w rozliczeniu za poprzedni rok?

Co do zasady rodzice mogą korzystać z ulgi, o ile spełniają wymogi wynikające z art. 27f ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Zmieniły się one z początkiem 2013 r. Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy odliczyć można 92,67 zł za każdy rozpoczęty miesiąc kalendarzowy roku, w którym podatnik wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję opiekuna prawnego albo sprawował opiekę w stosunku do jednego małoletniego dziecka. Pod warunkiem jednak, że dochody podatnika:

●pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka nie przekroczyły w danym roku 112 tys. zł, lub

●niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w danym roku 56 tys. zł.

Ponieważ czytelnicy nie byli małżeństwem cały rok, to stosuje się do nich limit dochodów w wysokości 56 tys. zł. W praktyce więc będą mogli skorzystać z ulgi za każdy miesiąc od lipca włącznie (czyli za 6 miesięcy), jeśli dochody każdego z nich osobno – żony oraz męża – nie przekroczyły w 2013 r. kwoty 56 tys. zł. Jeśli przykładowo dochody męża przekroczyły ten limit, a dochody żony nie, to mąż nie będzie miał prawa do ulgi, a żona takie prawo zachowa. Co ważne, ulgę małżonkowie mogą dowolnie dzielić między siebie. Oznacza to, że kwotę 92,67 zł za każdy miesiąc opieki rodzicielskiej mogą podzielić po połowie albo w każdej innej proporcji. W naszym przykładzie najkorzystniejszym rozwiązaniem będzie oczywiście odliczenie całej ulgi przez żonę (tylko ona zachowała prawo do ulgi z uwagi na to, że nie przekroczyła limitu dochodów).

Podstawa prawna

Art. 27f ust. 1, 2 i 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.)

Czy od czwartego dziecka odliczę więcej

Żona urodziła w maju 2013 r. czwarte dziecko (nie zarabiała w tym czasie). Mąż w zeszłym roku uzyskał dochód w wysokości 61 tys. zł. Czy będą mogli skorzystać z podwyższonej ulgi na dziecko?

W rozliczeniu za 2013 r. rodzice będą mogli odliczyć od podatku znacznie więcej niż w poprzednich latach. Jak wynika z art. 27f ust. 2 ustawy o PIT, wyższe odliczenie przysługuje za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał m.in. władzę rodzicielską w stosunku do trojga i więcej małoletnich dzieci. W takiej sytuacji na pierwsze i drugie dziecko przysługuje 92,67 zł za każdy miesiąc (w sumie 2224,08 zł za rok na oboje dzieci), za trzecie dziecko – 139,01 zł za każdy miesiąc (rocznie 1668,12 zł), a za czwarte dziecko – 185,34 zł na za każdy miesiąc (rocznie 2224,08 zł).

Oznacza to, że rodzice za trójkę dzieci odliczą w sumie 3892,2 zł (wychowywali je przez cały rok), a za czwarte dziecko 1482,72 zł (8 miesięcy po 185,34 zł), czyli łącznie 5374,92 zł. Ponieważ żona nie uzyskała dochodów, w praktyce z ulgi może skorzystać jedynie jej mąż. Jeśli jego dochód wyniósł 61 tys. zł, to będzie mógł odzyskać całą kwotę ulgi. Podatek za 2013 r. od takiego dochodu (zakładając, że jest to kwota po odliczeniach – kosztów i składek) wynosi bowiem 10 423,98 zł. Zakładając, że jest zatrudniony na umowę o pracę, a pracodawca odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy w prawidłowej wysokości, podatnik w zeznaniu rocznym PIT wykaże nadpłatę w wysokości 5374,92 zł. Tyle urząd skarbowy będzie musiał mu zwrócić.

Podstawa prawna

Art. 27f ust. 1, 2 i 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Czy dobrze zarabiająca żona skorzysta z ulgi

Żona uzyskała w zeszłym roku dochód w wysokości 150 tys. zł, a mąż żadnego. Od 2011 r. są małżeństwem, a w 2012 r. urodziło im się dziecko (jedynak). W zeszłym roku w zeznaniu rocznym skorzystali z ulgi prorodzinnej. Czy w rozliczeniu za 2013 r. również mogą to zrobić, jeśli złożą wspólne zeznanie?

W rozliczeniu za 2013 r. obowiązują nowe zasady korzystania z ulgi na dziecko. W przypadku rodziców z jednym dzieckiem istotny jest limit dochodów, którego nie można przekroczyć. Wynosi on 112 tys. zł i dotyczy dochodów obu rodziców – matki i ojca, o ile pozostawali przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim. Oznacza to, że rodzice, których dochody (łącznie) są wyższe od limitu, tracą prawo do ulgi na dziecko. Natomiast w przypadku gdy matka i ojciec dziecka nie byli w związku małżeńskim przez cały rok lub w ogóle nie są małżonkami, obowiązuje limit dochodów w wysokości 56 tys. zł dla każdego z nich. Jak wynika z art. 27f ust. 2d ustawy o PIT, dla potrzeb ulgi za podatnika pozostającego w związku małżeńskim nie uważa się: osoby, w stosunku do której orzeczono separację, oraz osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Skoro zatem czytelnicy byli małżonkami przez cały 2013 r., ale dochód żony wyniósł 150 tys. zł, to nie będą mogli skorzystać z ulgi na dziecko z uwagi na przekroczenie limitu dochodów.

Podstawa prawna

Art. 27 ust. 1 i 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Czy trzeba złożyć tylko zeznanie, aby skorzystać z ulgi

Podatnik pierwszy raz będzie korzystał z ulgi na dziecko. Czy musi złożyć zeznanie roczne PIT, w którym wykaże prawo do ulgi?

Ulgę na dziecko można rozliczyć w zeznaniu rocznym jedynie na formularzach PIT-36 lub PIT-37 (dotyczą one podatników rozliczających dochody według skali podatkowej; ryczałtowcy i stosujący 19-proc. stawkę liniową nie mają prawa do ulgi na dziecko). W praktyce trzeba wypełnić również załącznik PIT-O do powyższych zeznań. Jak wynika z art. 27f ust. 5 ustawy, trzeba w nim podać liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia. Teoretycznie nie trzeba składać innych dokumentów, chyba że organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej tego zażądają. Wtedy podatnik musi przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. Może to być np.: odpis aktu urodzenia dziecka, zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka, odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowa zawartą między rodziną zastępczą a starostą, zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły. O który z tych dokumentów chodzi, powinny wskazać organy podatkowe.

Podstawa prawna

Art. 27f ust. 5 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Czy preferencję trzeba dzielić równo

Rodzice dwójki dzieci rozwiedli się, w zgodzie, we wrześniu 2013 r. Chcą jednak rozliczyć ulgę na dzieci. Czy muszą ją podzielić po połowie?

Rodzice dziecka, nawet po rozwodzie, mogą podzielić między siebie ulgę w dowolnej proporcji. Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o PIT rodzice, opiekunowie prawni dziecka albo rodzice zastępczy pozostający w związku małżeńskim mogą odliczyć od podatku kwotę ulgi (92,67 zł miesięcznie – w przypadku pierwszego i drugiego dziecka) w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Czytelnicy, jeśli rozstali się w zgodzie, mogą sami ustalić proporcję. W przypadku gdy nie dojdą jednak do porozumienia, to każdemu z nich będzie przysługiwało prawo do połowy ulgi. Ponieważ mają dwójkę dzieci, nie dotyczą ich limity dochodów (stosuje się je w przypadku rodziców z jednym dzieckiem oraz osób samotnie wychowujących jedynaka).

Powyższy sposób podziału ulgi potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (w wyroku z 22 października 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 561/13). Z kolei WSA w Poznaniu (wyrok z 17 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Po 101/13) orzekł, że jeśli rodzice sami ustalą, jak dzielą się ulgą, to ustalenia te są wiążące dla organu podatkowego.

Podstawa prawna

Art. 27f ust. 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).