Przedsiębiorca, który na internetowych platformach handlowych sprzedaje cudzy towar, powinien poinformować konsumenta o gwarancji producenta. Ale tylko jeżeli czyni z niej centralny lub decydujący element swojej oferty – orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Sprawa dotyczyła niemieckiej spółki absoluts-bikes and more – GmbH & Co. KG, która w serwisie Amazon sprzedawała charakterystyczne scyzoryki wielofunkcyjne szwajcarskiego producenta Victorinox. Oferty w serwisie nie zawierały żadnej informacji na temat gwarancji udzielanej przez spółkę absoluts lub przez inny podmiot. W rubryce zatytułowanej „Dalsze informacje techniczne” znajdował się jedynie link, za pomocą którego konsument mógł uzyskać dostęp do zredagowanej karty informacyjnej produktu.
Konkurent spółki absoluts wytoczył jej proces za nieudzielanie wystarczających informacji w odniesieniu do gwarancji udzielanej przez producenta. Zażądał nakazania spółce zaprzestania składania takich ofert. Sprawa dobrnęła aż do niemieckiego federalnego trybunału sprawiedliwości. Ten postanowił zadać pytanie prejudycjalne do TSUE.
Chciał wiedzieć, czy na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2011/83/UE z 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów przedsiębiorca znajdujący się w sytuacji spółki absoluts ma obowiązek poinformowania konsumenta o istnieniu gwarancji handlowej udzielanej przez producenta.
TSUE odpowiedział, że nawet gdy przedmiotem umowy jest towar wytworzony przez osobę inną niż sprzedawca, konsument powinien otrzymywać wszystkie ważne informacje na jego temat. Dzięki temu będzie mógł zdecydować, czy zamierza związać się umową z przedsiębiorcą. Niezbędne dane powinny obejmować główne cechy produktu oraz wszystkie gwarancje nierozerwalnie z nim związane, do których niewątpliwie należy gwarancja udzielana przez producenta.
Przy czym, jak zauważył TSUE, obowiązek udostępniania takich informacji bez względu na okoliczności wydaje się być nieproporcjonalny. Wymuszałby bowiem na firmach wykonywanie znacznej pracy w postaci gromadzenia i aktualizowania danych, podczas gdy nie zawsze utrzymują oni bezpośredni kontakt z producentami i to niekoniecznie z nimi zawarli umowę (sprzedawca na platformie może być tylko kolejnym pośrednikiem).
Trybunał uznał więc, że przedsiębiorca jest zobowiązany do udzielenia informacji na temat gwarancji handlowej producenta tylko wtedy, gdy konsument ma uzasadniony interes w uzyskaniu tej wiadomości w celu podjęcia decyzji o zakupie. Interes ten występuje, gdy przedsiębiorca czyni z gwarancji centralny lub decydujący element swojej oferty, przesądzający o jej większej atrakcyjności w porównaniu z ofertami konkurentów. ©℗

orzecznictwo

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 5 maja 2022 r. w sprawie C-179/21 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia