Bank Gospodarstwa Krajowego będzie zawierać umowy o finansowe wsparcie dla budownictwa komunalnego i społecznego wyłącznie w ramach limitu wydatków ustalonego na dany rok budżetowy.

Taki będzie efekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w zakresie sposobu finansowania programów mieszkaniowych. Jej projekt resort rozwoju wpisał do wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów. Jednocześnie bez zmian pozostać mają wyznaczone maksymalne limity wydatków – do 2025 r. jest to po 1 mld zł rocznie.
MRPiT wskazuje na duży wzrost zainteresowania programem budownictwa socjalnego i komunalnego ze strony samorządów, co sprawa, że możliwe jest wyczerpanie się dostępnych na ten cel środków już w pierwszej połowie roku.
Jak tłumaczy resort, zmiana jest potrzebna z uwagi na to, że obecny mechanizm finansowania programu pozwala na zaciąganie przez BGK zobowiązań wobec budżetu państwa na kolejne lata, które nie są jeszcze objęte ustawami budżetowymi, co może mieć destabilizujący wpływ na finanse publiczne.
Zgodnie z projektem wnioski o finansowe wsparcie w danym roku składane mają być do końca września. Zaś po osiągnięciu w danym roku limitu wydatków określonego na ten rok, jak również limitów na poszczególne przedsięwzięcia, BGK będzie ogłaszał komunikat o wstrzymaniu rozpatrywania wniosków o finansowe wsparcie. Wnioski złożone i nierozpatrzone w danym roku ze względu na wyczerpanie limitu rozpatrywane będą w kolejnym roku.
Jak tłumaczy MRPiT, inicjatywa ta jest konsekwencją zmian wprowadzonych w drodze ustawy z 10 grudnia 2020 r. o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa (Dz.U. z 2021 r. poz. 11), które dotyczyły m.in. rezygnacji z zasady udzielania wsparcia dla takich inwestycji w trybie refinansowania.
W wyniku tych zmian gminy rozpoczynające budowę mogą od samego początku finansować ją z wykorzystaniem środków Funduszu Dopłat, bez wcześniejszego angażowania własnych pieniędzy.
Zdaniem resortu proponowana zmiana poprawi czytelność programu i pozwoli dostosować wysokość przewidzianych na jego realizację środków do rzeczywistych potrzeb i sytuacji finansowej państwa.