Inspektorzy Państwowej Inspekcji Sanitarnej przeprowadzili niezapowiedzianą kontrolę w naszym sklepie prowadzonym przez spółkę z o.o. W trakcie kontroli był obecny pracownik sklepu i to on podpisał protokół. Moim zdaniem ten dokument jest nieważny, ponieważ pracownik nie miał upoważnienia zarządu spółki, nie mógł wyrazić sprzeciwu lub zgłosić uwag do treści protokołu.



Kontrolerzy mogli przedłożyć pracownikowi protokół kontroli do podpisu. Było to działanie dopuszczalne i uzasadnione, w trakcie czynności kontrolnych nie było bowiem na miejscu właściciela sklepu, co zapewne wynikało z tego, że kontrola nie była zapowiedziana. W myśl art. 80 ust. 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (dalej: u.s.d.g.) czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej. W razie nieobecności tych osób czynności kontrolne mogą być wykonywane w obecności innego pracownika kontrolowanego, który może być uznany za osobę, o której mowa w art. 97 kodeksu cywilnego, lub w obecności przywołanego świadka, którym powinien być funkcjonariusz publiczny, niebędący jednak pracownikiem organu przeprowadzającego kontrolę. Zgodnie z art. 97 k.c. osobę czynną w lokalu przedsiębiorstwa przeznaczonym do obsługiwania publiczności poczytuje się w razie wątpliwości za umocowaną do dokonywania czynności prawnych, które zazwyczaj bywają dokonywane z osobami korzystającymi z usług tego przedsiębiorstwa.
W opisanej sytuacji czynności kontrolne zostały przeprowadzone w obecności pracownika kontrolowanego sklepu. Protokół z kontroli jest ważny i ma walor dokumentu urzędowego. Pracownik mógł zgłosić uwagi i zastrzeżenia do stwierdzonego w protokole stanu faktycznego. Mógł też odmówić jego podpisania. Stanowisko to ma potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 11 czerwca 2015 r. (sygn. akt II SA/Sz 260/15, www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Czy poufność mediacji pozostanie jedynie w teorii
Czy poufność mediacji pozostanie jedynie w teorii

Zobacz również
Organy kontroli zawiadamiają przedsiębiorcę o zamiarze wszczęcia kontroli. Tak wynika z art. 79 ust. 1 u.s.d.g. Jednak przepis ten w ust. 2 dopuszcza wyjątki. Jeden z nich dotyczy sytuacji, gdy kontrola ma zostać przeprowadzona na podstawie bezpośrednio stosowanych przepisów powszechnie obowiązującego prawa wspólnotowego albo na podstawie ratyfikowanej umowy międzynarodowej. Takim aktem jest rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 29 kwietnia 2004 r. (por. np. wyrok WSA w Warszawie z 24 czerwca 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 60/14, LEX nr 1563218).
Podstawa prawna
Pkt 13 i art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz.Urz. UE z 2004 r. L 165, s. 1 ze zm.).
Art. 97 ustawy z 23 kwietnia 1963 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.).
Art. 79 ust. 1, ust. 2 pkt 1, art. 80 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.).