Jakie są obowiązki płatnika, gdy pracownik rozpoczął rehabilitację w ramach prewencji rentowej

Nasz pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim od 16 grudnia 2023 r. do 14 stycznia 2024 r., pobierał w tym czasie zasiłek chorobowy. Następnie dostarczył „zawiadomienie o skierowaniu na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS” na okres od 15 stycznia 2024 r. do 7 lutego 2024 r. Jakie świadczenie powinniśmy wypłacić? Czy to oznacza, że należy mu wypłacić świadczenie rehabilitacyjne? Nasz zakład pracy zatrudnia więcej niż 20 osób.

W opisywanym przypadku pracownikowi należy wypłacić zasiłek chorobowy w wysokości 80 proc. podstawy wymiaru. Pracownik nie wykorzystał jeszcze pełnego okresu zasiłkowego, w związku z czym nie można w tej sytuacji rozpatrywać uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Ponadto podstawą wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego jest orzeczenie lekarza orzecznika ZUS.

Na program rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej mogą liczyć trzy podstawowe grupy chorych:

• osoby pracujące zagrożone całkowitą lub częściową niezdolnością do pracy;
• osoby uprawnione do zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego;
• osoby pobierające rentę okresową z tytułu niezdolności do pracy, rokujące jednocześnie odzyskanie zdolności do pracy po przeprowadzeniu rehabilitacji.

Każda osoba ubezpieczona zagrożona długotrwałą chorobą może bezpłatnie skorzystać z programu rehabilitacji leczniczej prowadzonej przez ZUS. Do sanatorium refundowanego przez ZUS nie mogą zostać skierowani emeryci i renciści, którzy mają przyznaną rentę na stałe. Takie osoby muszą mieć skierowanie od Narodowego Funduszu Zdrowia.

Podstawą skierowania ubezpieczonego lub rencisty do ośrodka rehabilitacyjnego jest orzeczenie o potrzebie rehabilitacji leczniczej wydane przez lekarza orzecznika ZUS.

Rehabilitacja lecznicza w ośrodku rehabilitacyjnym powinna trwać 24 dni. Jej czas może zostać przedłużony lub skrócony przez ordynatora ośrodka rehabilitacyjnego po uprzednim uzyskaniu zgody ZUS. Może to nastąpić w przypadku: pozytywnego rokowania co do odzyskania zdolności do pracy po przedłużonym czasie trwania rehabilitacji, wcześniejszego przywrócenia zdolności do pracy oraz zaistnienia innych przyczyn leżących po stronie osoby skierowanej przez ZUS.

Skierowana na rehabilitację osoba nie ponosi żadnych jej kosztów. ZUS ponosi całkowity koszt, w szczególności koszty zakwaterowania, wyżywienia oraz przejazdu z miejsca zamieszkania do ośrodka rehabilitacyjnego i z powrotem. Zwraca poniesione koszty przejazdu najtańszym środkiem komunikacji publicznej z miejsca zamieszkania do ośrodka rehabilitacyjnego i z powrotem. Przy zwrocie kosztów podróży uwzględnia się ulgi na przejazd danym środkiem transportu bez względu na to, z jakiego tytułu te ulgi przysługują.

Co jednak ważne dla płatników, na okres pobytu w sanatorium lekarz wystawia zwolnienie lekarskie. A to oznacza, że płatnik powinien wypłacić świadczenia z tytułu choroby zgodnie z ogólnymi zasadami, a zatem albo wynagrodzenie chorobowe, albo zasiłek chorobowy. Wysokość świadczeń w tym okresie to 80 proc. podstawy wymiaru. Skoro w opisywanym przypadku pracownik pobierał zasiłek chorobowy do 14 stycznia 2024 r., należy kontynuować to świadczenie, bo kolejne zwolnienie lekarskie rozpoczyna się bezpośrednio po poprzednim (bez przerwy). ©℗