Właściciel firmy zapytał, czy w tym roku przejdę na emeryturę. Kadrowa bowiem wyliczyła, że na podstawie obecnie obowiązujących przepisów jako urodzona w grudniu 1955 roku będę musiała pracować do ukończenia 61 lat. A to w praktyce oznacza, że mogę zakończyć pracę w grudniu tego roku. Pracodawca namawia mnie, żebym została dłużej. Podobno takie rozwiązanie jest dla mnie bardziej korzystne. Czy to prawda – pyta pani Joanna.
ikona lupy />
Karolina Miara adwokat specjalizujący się w sprawach emerytalnych / Dziennik Gazeta Prawna
To prawda. Osoby nabywające prawo do emerytury w związku z ukończeniem powszechnego wieku emerytalnego powinny mieć świadomość, że nawet niewielkie odsunięcie w czasie momentu przejścia na emeryturę jest dla nich korzystne. To dlatego, że wysokość świadczenia wzrasta wraz ze zwiększeniem podstawy jego obliczenia (suma waloryzowanego kapitału początkowego i składek wpłaconych do ZUS) oraz obniżeniem średniego dalszego trwania życia. Warto podkreślić, iż oba czynniki nie muszą wzrastać i maleć jednocześnie. Dla wzrostu emerytury wystarczy zmniejszenie średniego dalszego trwania życia, a więc odsunięcie choćby o miesiąc momentu przejścia na emeryturę.
Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się bowiem w ukończonych latach i miesiącach. Także średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża w miesiącach – jest ono ogłaszane corocznie przez prezesa GUS w formie tablic trwania życia. W efekcie im ktoś dłużej pracuje, tym będzie mieć większą emeryturę. Od tej zasady jest jednak wyjątek – jeśli różnica między ukończeniem wieku emerytalnego a dniem przejścia na emeryturę jest duża (patrz ramka 1).
Dodatkowo osoba decydująca się na zakończenie aktywności zawodowej powinna pamiętać, że podstawę obliczenia świadczenia stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego ten, od którego przysługuje wypłata emerytury i zwaloryzowanego kapitału początkowego. Każda dodatkowa składka zwiększy więc podstawę świadczenia, a w konsekwencji wysokość samej emerytury. Załóżmy, że w przypadku naszej czytelniczki, która pracowała 35 lat, wysokość emerytury pod koniec roku wyniesie 2,2 tys. zł. Jeśli zdecyduje się pracować o rok dłużej, to jej świadczenie będzie wynosić 2,4 tys. zł. Przekroczenie wieku emerytalnego o 5 lat spowoduje, że emerytura wzrośnie do 3,1 tys. zł.
Najbardziej korzystnym rozwiązaniem jest równoczesne pobieranie emerytury i pensji. Takie rozwiązanie jest możliwe pod warunkiem, że pracodawca po jednym dniu od zwolnienia ponownie przyjmie emerytowanego pracownika. Taki przymus wynika z rygorystycznych zasad wypłaty świadczeń emerytalnych – osoba mająca już ustalone świadczenie nie dostanie pieniędzy z ZUS, jeśli się nie zwolni u swojego pracodawcy. Zawieszenie wypłaty dotyczy jednak tylko zatrudnionych na podstawie stosunku pracy. Nie stosuje się wobec osób prowadzących pozarolniczą działalność, wykonujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych lub umów o pracę nakładczą. Taki przymus nie dotyczy również tych, którzy nabywają prawo do renty.
Po obniżeniu wieku emerytury kobiet będą jeszcze niższe. Minimalne świadczenie powinno przysługiwać niezależnie od stażu pracy?
Po obniżeniu wieku emerytury kobiet będą jeszcze niższe. Minimalne świadczenie powinno przysługiwać niezależnie od stażu pracy?

Zobacz również
Właściciel firmy zatrudniający naszą czytelniczkę może bez żadnych przeszkód ponownie z nią nawiązać stosunek pracy.
Korzystniejsze tablice życia
Osoby ubiegające się o emeryturę, które decydują się na dłuższą aktywność zawodową, mogą ustalić wysokość świadczenia kapitałowego na podstawie tablic życia obowiązujących w dniu osiągnięcia wieku emerytalnego. Polacy z roku na rok żyją dłużej, a więc wydłuża się średnie dalsze trwanie życia. I właśnie z tego powodu może być bardziej korzystne ustalenie wysokości emerytury na podstawie średniego dalszego trwania życia wynikającego z tablicy obowiązującej w dniu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego. Możliwość ta została wprowadzona od 1 maja 2015 r. ZUS ustala średnie dalsze trwanie życia właściwe dla wieku przejścia na emeryturę z tablicy obowiązującej w dniu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego oraz w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę. Do obliczenia emerytury przyjmuje się korzystniejszą (niższą) wartość.
Podstawa prawna
Art. 25–29, art. 53–55, 100–103a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.).
PORADA EKSPERTA
Prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. Dotyczy to podmiotów, na rzecz których zainteresowany wykonywał pracę bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury. Ze względu na to, że warunkiem wypłaty świadczenia jest rozwiązanie przez emeryta stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą, to osoby starające się o emeryturę mogą liczyć na wypłaty dopiero po przedłożeniu dokumentu stwierdzającego rozwiązanie stosunku pracy. Może to być świadectwo pracy lub zaświadczenie potwierdzające rozwiązanie stosunku pracy z pracodawcą.