Do renty z tytułu niezdolności do pracy ma prawo, osoba, która został uznana przez orzecznika ZUS za niezdolną do pracy trwale lub tymczasowo.Jakie warunki trzeba spełnić, aby otrzymać rentę, dowiesz się tutaj>>Wysokość renty zależy od zarobków osiąganych w przeszłości przez rencistę, są jednak sposoby, aby świadczenie zwiększyć.
Dodatki do renty. Całkowie niezdolna do pracy osoba może się więc starać o dodatek pielęgnacyjny. Z urzędu jest przyznawany osobom, które ukończyły 75 lat i wynosi 209,59 zł.
Specjalne dodatki przysługują też osobom poszkodowanych w wyniku działań wojennych. Kombatantom przysługuje między innymi dodatek kombatancki w wysokości 209,59 zł oraz dodatek kompensacyjny w wysokości 15 proc. dodatku kombatanckiego (31,43 zł). Jakie jeszcze dodatki przysługują kombatantom, dowiesz się tutaj>>
Dorabianie do renty. Rencista może także dorobić do renty, ale nie może przekroczyć limitów, obliczanego na podstawie wysokości przeciętnego wynagrodzenia, które ustala prezes GUS. Zmniejszenie renty następuje w przypadku przekroczenia o co najmniej 70 proc. przeciętnego wynagrodzenia. Zawieszeniu ulega świadczenie, jeśli świadczeniobiorca zarobił powyżej 130 proc. przeciętnego wynagrodzenia.
Przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale 2017 roku wyniosło 4220,69 zł. W związku z tym od 1 września 2017 roku do 30 listopada 2017 roku emeryci i renciści mogą dorobić miesięcznie:
• do 2954,50 zł brutto bez zmniejszenia świadczenia,
• od 2954,50 zł do 5486,90 zł – świadczenie zmniejszone o sumę przekroczenia 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia,
• powyżej 5486,90 zł brutto – ZUS wstrzyma wypłatę emerytury lub renty.
Jednak ZUS może z renty z tytułu niezdolności do pracy zabrać maksymalnie 565,53 zł.
Zmniejszenie lub zawieszenie renty dotyczy tylko osób, które nie osiągnęły powszechnego wieku emerytalnego. Ponadto bez ograniczeń mogą dorabiać osoby, które osiągają przychód z tytułu pracy nie podlegającej ubezpieczeniom społecznym, czyli na przykład z umowy zlecenia czy o dzieło.
Pomoc społeczna. Rencista może starać się także o wsparcie z pomocy społecznej. Zasiłek z pomocy społecznej przysługuje osobom i rodzinom, jeśli dochód dla osoby samotnie gospodarującej nie przekracza kwoty 634 zł, natomiast dla osoby w rodzinie – kwota 514 zł.
Są trzy rodzaje zasiłków z pomocy społecznej. Zasiłek stały przysługuje osobom całkowicie niezdolnym do pracy, których dochody nie wystarczają na utrzymanie. Jego maksymalna wysokość na osobę, która gospodaruje razem z rodziną, stanowi różnicę między kryterium dochodowym a dochodem na osobę w rodzinie. Kwota zasiłku nie może być jednak niższa niż 30 zł miesięcznie.
Zasiłek okresowy przysługuje osobom, które przejściowo znalazły się w szczególnie trudnej sytuacji, a nie mają żadnych dochodów lub ich dochody nie wystarczają na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych - chodzi zwłaszcza o przypadki długotrwałej choroby czy niepełnosprawności. W przypadku rodziny zasiłek okresowy ustala się do wysokości różnicy między kryterium dochodowym a dochodem tej rodziny. Kwota zasiłku nie może być niższa niż 20 zł.
Są jeszcze zasiłki celowe, przyznawane na pokrycie określonych wydatków, na przykład na zakup żywności, leków, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów czy kosztów leczenia.