Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dla odwołania szefa placówki oświatowej w trybie natychmiastowym w trakcie roku szkolnego nie jest wystarczające stwierdzenie, że naruszył on przepisy ustawy o systemie oświaty, a w szkole, którą zarządzał, pojawiły się nieprawidłowości. Odwołanie dyrektora musi mieć bardziej konkretne i faktyczne podstawy prawne.
Sąd zajął się sprawą zarządzającego, którego odwołał prezydent. Z oceny kuratorium wynikało bowiem, że dyrektor m.in. nie nadzorował realizacji podstawy programowej przez nauczycieli, nie zorganizował zajęć wychowania do życia w rodzinie. Ponadto po trzech kontrolach doraźnych zarzucono dyrektorowi, że nie współpracuje z samorządem uczniowskim oraz niedostatecznie zabezpieczył mienie uczniów.
Dla prezydenta miasta były to wystarczające dowody na odwołanie dyrektora ze stanowiska. Według organu jego działanie rzutowało na pracę dydaktyczno-wychowawczą zespołu szkół, którym zarządza. Ponadto w okresie zaledwie półrocznym do kuratorium oświaty wpłynęło dziewięć skarg dotyczących funkcjonowania szkoły. Dlatego też troska o zapewnienie właściwego działania placówki uzasadniała jego odwołanie. Kuratorium pozytywnie zaopiniowało usunięcie dyrektora w trybie bez wypowiedzenia.
Dyrektor złożył skargę do sądu. Podkreślił, że organ prowadzący szkołę może odwołać bez wypowiedzenia nauczyciela ze stanowiska dyrektora szkoły w przypadku uzyskania przez niego negatywnej oceny realizacji zadań nadzorowanych przez ten organ, w tym ocen cząstkowych. Podkreślił, że odwołanie ze stanowiska wymaga nadzwyczajnych okoliczności uniemożliwiających dalsze sprawowanie funkcji kierowniczej z przyczyn leżących po jego stronie, co pozbawia placówkę realnego kierownictwa i uniemożliwia jej efektywne funkcjonowanie. Takie okoliczności według niego nie zaszły.
W ocenie sądu dyrektor miał rację. Negatywna ocena działalności dyrektora szkoły nie mieści się w pojęciu szczególnie uzasadnionych przypadków i nie uzasadnia odwołania dyrektora szkoły w trakcie roku szkolnego bez wypowiedzenia.
Wyrok jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 2 sierpnia 2012 r., sygn. akt I OSK 986/12