Po uwzględnieniu przez sąd skargi prawnika starającego się o przyjęcie na aplikację sędziowską dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury (KSSiP) nie ma już prawa liczyć mu punktów – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
Aplikantka ukończyła szkolenie ogólne i złożyła wniosek o przyjęcie na aplikację sędziowską. Dyrektor KSSiP odmówił, gdyż według uzyskanych przez nią punktów znalazła się na pozycji poza wyznaczonym przez ministra sprawiedliwości limitem miejsc. Kandydatka wniosła odwołanie do ministra, ten jednak utrzymał decyzję w mocy, a wojewódzki sąd administracyjny oddalił skargę. Dopiero skarga kasacyjna do NSA doprowadziła do uchylenia wyroku WSA oraz obu decyzji. Sąd uznał, że punkty aplikantki policzono źle.
Po korzystnym rozstrzygnięciu aplikantka wniosła do dyrektora szkoły o kontynuowanie szkolenia na aplikacji sędziowskiej. Ten jednak powtórnie odmówił. Wskazał, że po sporządzeniu listy symulacyjnej w celu policzenia punktów według wytycznych NSA nadal jej pozycja nie pozwalała na przyjęcie na szkolenie sędziowskie. Sprawa wróciła więc do WSA. Skarżąca podniosła, że zgodnie z art. 29 ust. 6 ustawy o KSSiP (Dz.U. z 2009 r. nr 26, poz. 157 z późn. zm.) w razie uwzględnienia skargi art. 23 ust. 4 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stanowi, że w takiej sytuacji dyrektor szkoły wydaje decyzję o przyjęciu na aplikację ogólną. Sąd uchylił więc decyzje organów. Wyjaśnił, że zwrot „odpowiednio” dotyczy kwestii przeniesienia regulacji dotyczącej aplikacji ogólnej zawartej w tym przepisie do aplikacji specjalistycznej. W żadnym wypadku nie nakazuje jednak nowego procedowania i ustalania miejsca kandydata oraz symulacji listy klasyfikacyjnej. Sformułowanie z art. 23 ust. 4 ustawy mówiące o aplikacji ogólnej należy więc traktować jako odnoszace się do szkolenia sędziowskiego albo prokuratorskiego.
W konsekwencji dyrektor szkoły jest zobowiązany, i to bez żadnych dodatkowych wniosków ze strony kandydata, do niezwłocznego wydania decyzji w przedmiocie przyjęcia na aplikację.
ORZECZNICTWO
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 321/13.