W tym roku nie korzystałam z urlopu wypoczynkowego. Zaplanowałam go od 21 grudnia aż do 6 stycznia 2016 r. Zatem większa część wypoczynku, bo 8 dni roboczych, przypada w 2015 roku. Czy w związku z tym będę miała prawo do świadczenia urlopowego – pyta pani Bożena
Świadczenie urlopowe może wypłacać firma zatrudniająca poniżej 20 pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty według stanu na 1 stycznia), czyli tzw. mały pracodawca. Jeśli je wypłaca, pracownik ma prawo do pieniędzy tylko wtedy, jeśli skorzysta z przynajmniej 14-dniowego wypoczynku. Nie musi to być 14 dni roboczych, wystarczy 10, ważne by razem z sobotami i niedzielami czy innymi świętami dało 14 dni. W przypadku pani Bożeny wypada jeszcze więcej wolnego, gdyż urlop przeplata się ze świętami.
W 2015 roku pracownik zatrudniony na pełnym etacie (w normalnych warunkach) otrzymuje 1093,93 zł, jest więc o co zabiegać. Jednak nie mamy dobrych wiadomości dla naszej czytelniczki, bo brzmienie art. 3 ust. 5 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie pozostawia wątpliwości. Jak wyjaśnia Paweł Korus z kancelarii Sobczyk & Współpracownicy, przesłanką nabycia prawa do świadczenia urlopowego jest skorzystanie przez pracownika w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Przepis ten stanowi odpowiednik art. 162 k.p. (w poprzednim brzmieniu). Nie ulega wątpliwości, że celem obu tych przepisów było doprowadzenie do tego, aby w każdym roku kalendarzowym pracownik korzystał z minimalnej 14-dniowej przerwy w pracy. Konsekwentnie ten okres odnosi się do danego roku kalendarzowego. Jeżeli pracownik rozpocznie urlop np. 21 grudnia i zakończy go 6 stycznia 2016 roku lub weźmie wolne od 27 grudnia do 12 stycznia, nie nabędzie (z tytułu tego urlopu) prawa do świadczenia urlopowego.
Nie jest zatem istotne, czy dobierze jeden dzień, czy 10, musi być 14 kolejnych dni w danym roku kalendarzowym. Nieważne jest także, ile razy w roku bierze dłuższy urlop, świadczenie może być wypłacone tylko raz. Jeśli w danym roku nie wykorzysta 14 kolejnych dni urlopu, świadczenie nie przejdzie na kolejny.
Podstawa prawna
Art. 162 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502). Art. 3–5 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 111).