Zapisałam się na kurs języka angielskiego w sąsiedniej miejscowości. Niestety, po dwóch tygodniach doznałam wypadku i ze względu na rekonwalescencję i kłopoty z dojazdem nie będę mogła uczestniczyć w zajęciach. Poprosiłam o zwrot pieniędzy (opłaciłam cały semestr z góry). Jednak odpowiedziano mi, że nikt mi ich nie odda. Sekretarka, z którą rozmawiałam, pokazała mi odpowiedni punkt w umowie. Czy skoro przerwałam kurs z przyczyn losowych, zwrot opłaty mi się nie należy – pyta pani Katarzyna z Wielkopolski.
Coraz rzadziej, ale jeszcze ciągle się zdarza, że niektóre szkoły językowe odmawiają zwrotu wpłaconych tytułem opłaty za kurs pieniędzy w razie rezygnacji klientów z dalszej nauki z przyczyn losowych. Nie jest to prawidłowa praktyka, bo pozostaje w sprzeczności z kodeksem cywilnym, który nakazuje zwrócenie konsumentowi zapłaty za świadczenie niespełnione w całości lub w części, jeśli zrezygnuje on z zawarcia umowy lub jej wykonania. A zapisy przeciwne z tym twierdzeniem uznaje się za niedozwolone. Uzasadnione jest jedynie potrącanie kosztów poniesionych przez szkołę językową w związku z organizacją kursu oraz opłatę za zajęcia, w których kursant uczestniczył. Zatrzymanie całej kwoty jest niezgodne z prawem.
Mod słuchacza opłacającego kurs w ratach żądają kontynuacji wpłat, mimo że zrezygnował on z edukacji. Tę praktykę skrytykował w wyroku z 15 stimo to niektóre szkoły posuwają się w swych żądaniach jeszcze dalej: zdarza się na przykład, że ycznia 2009 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (sygn. akt XVII Amc 12/08), uznając, że niedozwoloną klauzulą umowną jest zapis: „rezygnacja z kursu nie oznacza ustania obowiązku wpłat za szkolenie zgodnie z podpisaną umową”. Taki wyrok oznacza, że słuchacz kursu językowego, który przerwał go z przyczyn losowych, nie ma obowiązku płacić kolejnych rat.
Pani Katarzyna powinna więc na piśmie, powołując się na poniższy przepis kodeksu cywilnego, zażądać od szkoły zwrotu pieniędzy. O wsparcie i pomoc w sformułowania pisma może poprosić powiatowego rzecznika konsumentów.
Podstawa prawna
Art. 3853 pkt 12–13 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.).