Polskie prawo dopuszcza podejmowanie pracy przez osoby w wieku 16-18 lat (tzw. osoby młodociane) tylko w ramach przygotowania zawodowego lub jeśli praca, jaką ma podejmować niepełnoletni zaliczana jest do prac lekkich. Aby młodociany mógł zostać zatrudniony legalnie, musi ukończyć gimnazjum i posiadać lekarskie orzeczenie o braku zagrożeń dla zdrowia niepełnoletniego w związku z podjęciem przez niego pracy. Ponadto w przypadku młodocianego obowiązuje zasada, że jego udział w zajęciach szkolnych ma pierwszeństwo przed obowiązkami w zakładzie pracy. Młodocianemu przysługują ponadto dodatkowe uprawnienia urlopowe - m.in. ma prawo do urlopu w czasie ferii szkolnych.
Najpierw nauka, potem praca
Prawo ustala także limit czasu, jaki osoba młodociana może przeznaczać na pracę zarobkową. W okresie zajęć szkolnych jest to maksymalnie 8 godzin dziennie i 12 tygodniowo (wlicza się do tego godziny lekcyjne przewidziane w programie szkolnym), przy czym mogą to być maksymalnie dwie godziny w dniu, w którym młodociany ma również zajęcia szkolne. W okresie ferii szkolnych limity czasu pracy wynoszą odpowiednio: 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Oczywiście dobowa i tygodniowa norma czasu nie ulega powiększeniu w przypadku pracy młodocianego na rzecz więcej niż jednego pracodawcy. Obowiązuje również bezwzględny zakaz pracy młodocianych w porze nocnej oraz w nadgodzinach.
W przypadku zatrudnienia młodocianego w celu przygotowania zawodowego należy stosować przepisy działu IX Kodeksu pracy. Młodociani nie mogą podejmować prac wykonywanych w pozycji pochylonej, w przysiadzie, na kolanach lub leżąco (np. przy naprawach samochodów, pracach drogowych, wykończeniowych); prac związanych z produkcją, sprzedażą i konsumpcją alkoholu oraz prac związanych z narażeniem na działanie substancji toksycznych, żrących lub wybuchowych.
Młodociany pracuje, by się uczyć? Będzie refundacja ubezpieczenia
Osoba młodociana, zatrudniona na podstawie umowy o pracę, podlega ubezpieczeniu ZUS-owskiemu na takich samych zasadach, jak inni pracownicy. Jeśli jednak pracodawca zatrudnia osobę młodocianą w celu przygotowania zawodowego, może skorzystać z refundacji składek ubezpieczeniowych.
Do 30 czerwca 2014 roku refundacja składki za młodocianego pracownika nie jest limitowaną pomocą de minimis. Od 1 lipca wejdzie natomiast w życie nowe rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie refundacji, które kwalifikuje już refundację jako pomoc de minimis. Limit takiej pomocy publicznej przysługujący jednemu przedsiębiorstwu na 3 lata (bierze się pod uwagę rok bieżący i dwa lata poprzednie) wynosi 200 tys. euro, niezależnie od ilości źródeł takiej pomocy.
Aby skorzystać z takiej pomocy de minimis pracodawca przed podpisaniem umowy z młodocianym musi złożyć wniosek o refundację do wojewódzkiej komendy OHP. By otrzymać refundację, pracodawca musi spełnić dwa wymogi. Po pierwsze musi prowadzić działalność zgodną z listą zawodów refundowanych, którą publikują wojewódzkie urzędy pracy na swoich stronach internetowych (znajdują się na niej zawody takie jak: mechanik, operator maszyn, tapicer czy monter). Po drugie: firma musi spełniać warunki do prowadzenia przygotowania zawodowego młodych, które określa minister edukacji w rozporządzeniu w sprawie praktycznej nauki zawodu. By pracodawca mógł uzyskać refundację, niepełnoletni pracownik nie może powtarzać klasy.