Wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia może złożyć zarówno pracodawca, jak i zatrudniony. Chociaż surowe wymagania formalne dotyczą przede wszystkim tych pierwszy, to również pracownik musi stosować reguły, dzięki którym wypowiedzenie będzie skuteczne. O czym należy pamiętać, rozstając się pracodawcą?

Za wypowiedzeniem można rozwiązać umowę na okres próbny i zawartą na czas nieokreślony. W przypadku umów na czas określony przepisy dotyczą tych, które zawarto na okres dłuższy niż sześć miesięcy z możliwością ich wypowiedzenia.

Wypowiedzenia umowy o pracę co do zasady dokonuje się w formie pisemnej. Dokument należy doręczyć pracodawcy bezpośrednio lub pocztą. Art. 61 kodeksu cywilnego zakłada, że oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Opierając się na tym przepisie, Sąd Najwyższy uznał, że rozwiązać umowę o pracę można również ustnie, telefonicznie, za pomocą faksu, wiadomości SMS i maila (uchwała SN z 2 października 2002 r. III PZP 17/02 OSNP 2003/20/48).

Należy pamiętać, że w przypadku sporu z pracodawcą, to na pracowniku będzie ciążył obowiązek udowodnienia, że pracodawca miał możliwość zapoznania się z treścią wypowiedzenia. W przypadku wyżej wymienionych sposobów, może to być utrudnione i wymagać świadków (np. w przypadku rozmowy telefonicznej).

Pracownik nie nie ma obowiązku uzasadniania rozwiązania umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia.

Skrócenie okresu wypowiedzenia

Co do zasady przy wypowiedzeniu strony muszą stosować się do okresów wypowiedzenia zawartych w kodeksie pracy. Jeśli pracownikowi zależy na wcześniejszym odejściu z firmy, może to ustalić z pracodawcą już po złożeniu wypowiedzenia. Porozumienie się co do skrócenia okresu wypowiedzenia nie zmienia jednak trybu rozwiązania umowy o pracę.