Asystent lekarza byłby przygotowany merytorycznie i technicznie do wykonywania określonych czynności przedoperacyjnych i pooperacyjnych, którymi już nie musiałby się zajmować lekarz. Mógłby też asystować przy stole operacyjnym. Byłoby to odciążenie przede wszystkim dla chirurgów ogólnych.
Uleciał szczepionkowy zapał. Za kilka tygodni akcja szczepień niemal się zatrzyma
Uleciał szczepionkowy zapał. Za kilka tygodni akcja szczepień niemal się zatrzyma

Zobacz również
O wprowadzenie takiego rozwiązania od dawna apeluje Jarosław Fedorowski, prezes Polskiej Federacji Szpitali (PFS). Zwraca uwagę, że od lat sprawdza się ono w systemie amerykańskim. – Zostało wprowadzone w związku z dużą liczbą sanitariuszy wracających z wojny w Wietnamie, wprawnych w zaopatrywaniu pacjentów po urazach. Wyewoluowało to do tego stopnia, że dziś asystenci zbierają wywiady, pobierają różne parametry, które potem analizuje lekarz – mówi.
Jego zdaniem grupą zawodową najbardziej odpowiednią do wykonywania takiego zawodu są ratownicy medyczni. – Pielęgniarki – ze względu na coraz większą samodzielność tego zawodu (np. przywileje związane z wystawianiem recept i zlecaniem niektórych badań) i to, że jest ich za mało w stosunku do potrzeb – mogłyby natomiast odgrywać większą rolę w podstawowej opiece zdrowotnej. Chodzi o tzw. pielęgniarki praktykujące, które są bardziej predysponowane do w miarę samodzielnej pracy w opiece ambulatoryjnej – uważa Jarosław Fedorowski.
Według niego należałoby zacząć od udziału tej nowej profesji w operacjach, dzięki temu można by było zmniejszyć liczbę lekarzy asystujących przy zabiegach. – Dobrym miejscem dla nich jest też SOR i zaopatrywanie drobnych urazów czy ran, pod ogólnym nadzorem lekarzy. Mogliby też bardzo dobrze wspomóc lekarzy dyżurnych w szpitalach, w ramach zespołów szybkiego reagowania – wymienia.
Czy szpitale będą chętnie zatrudniać asystentów? – Na początku na pewno nie, bo zawsze są obawy przed nowością. To wymaga sprawnego zarządzania zmianą, odpowiedniej edukacji. Ale w naszym systemie, gdzie są niedobory kadrowe, a czas pracy najbardziej wykwalifikowanego personelu, czyli lekarzy, nie jest właściwie wykorzystywany, to dobre rozwiązanie – ocenia prezes PFS.
Dodaje, że dzięki temu np. zmniejszy się liczba lekarzy, którzy muszą obstawiać dyżury. – Na początku może się to nie podobać, zwłaszcza tym, którzy na nich zarabiają, ale długoterminowo wszystkim się opłaci – konkluduje.
Etap legislacyjny
Projekt rozporządzenia skierowany do konsultacji