Wyznaczenie miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych i pobieranie opłat za postój pojazdów poza drogami publicznymi należy do zarządcy terenu lub jego właściciela.
Jestem niepełnosprawny i regularnie korzystam z zabiegów rehabilitacyjnych w szpitalu. Na sesje dojeżdżam własnym samochodem. Parkuję na przyszpitalnym parkingu (za ogrodzeniem), ale muszę za każdym razem płacić 5 zł, mimo że mam kartę parkingową osoby niepełnosprawnej – pisze pan Marcin. – Przed pawilonem, w którym znajduje się poradnia rehabilitacyjna, nie ma też specjalnych miejsc dla inwalidów. Przeważnie jest tłok i muszę parkować daleko od wejścia, a z poruszaniem się na własnych nogach mam kłopoty. Jak mogę interweniować w tej sprawie? Kto decyduje o opłatach i o wytyczeniu miejsc dla inwalidów – zastanawia się czytelnik
Wyznaczenie miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych i pobieranie opłat za postój pojazdów poza drogami publicznymi należy do zarządcy terenu lub jego właściciela. Skoro więc pan Marcin parkuje za ogrodzeniem, zapewne teren parkingu zarządzany jest przez dyrekcję szpitala. Do niej więc warto zwrócić się o zwolnienie z opłat lub wyznaczenie dodatkowych stanowisk parkingowych dla niepełnosprawnych pacjentów. Gdyby szpital nie przychylił się do prośby, można poprosić o wsparcie rzecznika praw pacjenta, a nawet rzecznika praw obywatelskich. Jako przykład może posłużyć bardzo podobna historia z Pomorza. Po interwencji pełnomocnika terenowego RPO w Gdańsku dyrektor jednego z tamtejszych szpitali zwiększył liczbę miejsc postojowych w pobliżu działu fizjoterapii oraz stacji dializ. Zmieniono też regulamin parkingu i obecnie niepełnosprawni pacjenci mający kartę parkingową, którzy często przyjeżdżają na zabiegi rehabilitacyjne, dializoterapię albo z innych powodów muszą korzystać z parkingu, mogą w szpitalu dostać okresowe karty pozwalające na nieodpłatne korzystanie z wydzielonych miejsc parkingowych. A zatem można.
Przy okazji przypominamy, że kartę parkingową może otrzymać osoba:
• o obniżonej sprawności ruchowej (w orzeczeniu konieczne powinno być wskazanie do wydania karty),
• całkowicie niezdolna do pracy i samodzielnej egzystencji (dawniej I grupa inwalidzka),
• całkowicie niezdolna do pracy (dawniej II grupa inwalidzka),
• częściowo niezdolna do pracy (dawniej III grupa inwalidzka) ze względu na schorzenia związane z narządem ruchu.
Karty parkingowe wydają starostwa powiatowe.
Szpital powinien uwzględnić prośby niepełnosprawnych pacjentów o zwiększenie liczby miejsc parkingowych
Podstawa prawna
Art. 8 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1440). Art. 3 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. 2046).