Co ma zrobić wójt, gdy inwestor wystąpił o wydanie decyzji środowiskowej dla przedsięwzięcia niezgodnego z planem

Wójt rozpoznał wniosek inwestora o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, stwierdzając, że planowana inwestycja jest niezgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Czy wobec tego może zakończyć na tym postępowanie i wydać decyzję odmawiającą uzgodnienia środowiskowych uwarunkowań dla danego przedsięwzięcia, czy też powinien przeprowadzić pełną procedurę oceny oddziaływania na środowisko, również w zakresie uzgodnień z właściwymi organami?

W przypadku stwierdzenia, że brak jest zgodności planowanego przedsięwzięcia z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, procedowanie w sprawie potrzeby ustalenia dla niego środowiskowych uwarunkowań staje się bezprzedmiotowe, wobec czego nie ma potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko takiego zamierzenia inwestycyjnego.

Orzecznictwo

Takie stanowisko jest prezentowane w orzecznictwie, którego przykładem jest wyrok NSA z 4 kwietnia 2023 r. (sygn. akt III OSK 2045/21). W stanie faktycznym tej sprawy wnioskodawca planował przedsięwzięcie polegające na rozbudowie fermy, która docelowo miała mieć obsadę inwentarza na poziomie 792 dużych jednostek rozliczeniowych (DJP). Tymczasem na obszarze, na którym była planowana inwestycja, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązywał limit obsady inwentarza na poziomie poniżej 210 DJP. W związku z tym wójt odmówił określenia środowiskowych uwarunkowań na realizację przedsięwzięcia polegającego na zmianie sposobu użytkowania oraz rozbudowie istniejącej fermy trzody chlewnej. W odwołaniu, a następnie na etapie postępowania sądowoadministracyjnego, inwestor podnosił zarzut, że wójt nie przeprowadził w całości postępowania dowodowego, dokonał dowolnej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów, a co za tym idzie: nie wyjaśnił stanu faktycznego sprawy. Z tym stanowiskiem inwestora nie zgodziło się SKO, a następnie sądy administracyjne.

Interpretacja przepisów

NSA zwrócił uwagę, że w art. 80 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (dalej: ustawa środowiskowa) wskazano, że właściwy organ wydaje decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach po stwierdzeniu zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku gdy przedsięwzięcie jest realizowane na obszarze morskim – z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, jeżeli plany te zostały odpowiednio uchwalone albo przyjęte. Z treści tego przepisu wynika, że zgodność z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (jeśli obowiązuje on na danym terenie) jest podstawowym kryterium oceny zamierzeń inwestycyjnych podmiotu ubiegającego się o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W ocenie NSA stwierdzenie braku zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z postanowieniami planu zwalnia organ prowadzący postępowanie z konieczności przeprowadzania postępowania wyjaśniającego w szerszym zakresie, w tym postępowania uzgodnieniowego z innymi organami. Skoro bowiem z treści art. 80 ust. 2 ustawy środowiskowej wynika, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach może zostać wydana jedynie po stwierdzeniu zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, to w przypadku stwierdzenia niezgodności lokalizacji planowanej inwestycji z ustaleniami planu dalsze prowadzenie postępowania w przedmiocie wydania tej decyzji jest zbędne i niecelowe.

Obowiązek odmowy

Jeżeli chodzi o kwestię braku zgodności planowanego przedsięwzięcia z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, to w orzecznictwie przyjmuje się, że występuje ona wówczas, gdy taki plan nie przewiduje przeznaczenia terenu pod określone przedsięwzięcie lub też wprost zakazuje jego realizacji. Wówczas organ ma obowiązek, wobec braku zgodności przedsięwzięcia z planem, wydać decyzję odmowną (por. wyroki NSA: z 26 kwietnia 2013 r., sygn. akt II OSK 2628/11; z 30 października 2018 r., sygn. akt II OSK 2667/16).

Podsumowując, badanie rzeczywistego wpływu planowanej działalności na środowisko jest bezcelowe, albowiem i tak musi zostać wydana decyzja odmowna. ©℗