Proponowane przepisy nie precyzują, jakiego typu podmiotem leczniczym stanie się dom pomocy społecznej (DPS), oraz zawierają zbyt krótki okres vacatio legis.

Takie uwagi zgłosili Pracodawcy RP do przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej projektu nowelizacji ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tj. Dz.U. z 2021 r. poz. 2268 ze zm.). Stanowi on realizację zgłaszanego od wielu lat postulatu samorządów oraz organizacji pielęgniarskich. Apelowały one o to, aby koszty opieki pielęgniarskiej w tych placówkach były pokrywane z pieniędzy NFZ. Ma to być możliwe dzięki wprowadzeniu przepisów, które zakładają, że DPS będzie mógł wykonywać działalność leczniczą – polegającą na udzielaniu ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych – na zasadach określonych w ustawie z 15 kwietnia 2011 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 633 ze zm.), która reguluje jej prowadzenie.
Jednak zdaniem Pracodawców RP zawarta w projekcie koncepcja budzi olbrzymie kontrowersje, bo zmienia obecną organizację systemu ochrony zdrowia oraz jest obarczona wieloma błędami legislacyjnymi i redakcyjnymi. Organizacja przypomina, że specyfiką funkcjonowania DPS jest zapewnienie mieszkańcom usług bytowych i opiekuńczych, a nie świadczeń opieki zdrowotnej. Tak jak wszyscy pozostali świadczeniobiorcy mają dostęp oraz możliwość korzystania z opieki zdrowotnej, finansowanej przez NFZ, zaczynając od podstawowej opieki zdrowotnej, a kończąc na lecznictwie szpitalnym. Dlatego w opinii Pracodawców RP nie ma podstaw do tworzenia przepisów, które wybranej grupie społecznej zapewnią równolegle drugą ścieżkę do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej.
Ponadto organizacja ma wiele zastrzeżeń o bardziej szczegółowym charakterze. Dotyczą one m.in. tego, że skoro DPS ma wykonywać działalność leczniczą jako podmiot leczniczy, to nie wiadomo, którym z podmiotów leczniczych, wymienionych w art. 4 ust. 1 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. będzie. Nie jest też jasne, w jaki sposób placówka spełni stawiane wymagania, które są wskazane w art. 17 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem lecznica musi posiadać odpowiednie pomieszczenia i urządzenia, używać i utrzymywać wyroby medyczne, zapewniać udzielanie świadczeń zdrowotnych wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyczny oraz zawrzeć umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.
Co więcej, zgodnie z art. 103 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. działalność leczniczą można rozpocząć po uzyskaniu wpisu do rejestru. Tymczasem projekt nowelizacji nie precyzuje, czy DPS będzie zobowiązany do dopełnienia tej formalności. Pracodawcy RP wskazują również, że resort rodziny zakłada, że DPS-y będą mogły się ubiegać o zawieranie umów z NFZ. Jednak wdrożenie takich rozwiązań wymaga ujęcia tych placówek w systemach teleinformatycznych funduszu oraz Ministerstwa Zdrowia. W tym kontekście w ocenie skutków regulacji (OSR) brak jest odniesienia się do tej kwestii oraz wpływu, jaki będzie miała na funkcjonowanie tych instytucji.
Poza tym Pracodawcy RP za nierealny uznają okres vacatio legis wejścia w życie nowych przepisów, który wynosi 14 dni od ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. W ich ocenie taka systemowa zmiana wymaga nie tylko dogłębnej analizy i uzgodnień, lecz także wprowadzenia z odpowiednim wyprzedzeniem.©℗
Etap legislacyjny
Konsultacje projektu ustawy