Zatrudnienie osób 50+ i do 30. roku życia
Szczególnym względem zostali objęci najmłodsi i najstarsi pracownicy. Pracodawca, który zdecyduje się na zatrudnienie osoby do 30. roku życia może liczyć na otrzymanie bonu stażowego i bonu zatrudnieniowego.
Bon stażowy może otrzymać ten, kto najpierw zapewni młodej osobie 6-cio miesięczny staż, a następnie zatrudni tę osobę na kolejnych 6 miesięcy. Wówczas przedsiębiorca dostanie premię w wysokości 1 513,50 zł. Z kolei bon zatrudnieniowy przysługuje pracodawcy, który zatrudni pracownika na co najmniej 18 miesięcy. Wówczas koszty jego zatrudnienia ponosi tylko przez ostatnie 6 miesięcy. Wcześniej 100 proc. zasiłku wypłaca starosta. Wyjątkowo zostały również potraktowane osoby, które nie ukończyły 30. roku życia i po raz pierwszy podejmują pracę. W takim przypadku pracodawca otrzyma przez okres do 12 miesięcy refundację kosztów poniesionych na składki na ubezpieczenia społeczne w kwocie określonej w umowie, nie wyższej jednak niż połowa minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie, obowiązującego w dniu zawarcia umowy.
Na dofinansowanie zatrudnienia mogą liczyć również ci, którzy zatrudnią pracownika 50+. Dodatkowe pieniądze są wypłacane przez 6 miesięcy, gdy pracownik zostaje zatrudniony na 12 miesięcy i przez 12 miesięcy, gdy zatrudnienie wyniesie 24 miesiące.
W przypadku pozostałych grup wiekowych, jeśli pracodawca zatrudni skierowanego bezrobotnego w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy, a po upływie tego czasu nadal będzie on pracował, przedsiębiorca może ubiegać się o zwrot kosztów poniesionych z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne. Zwrot ten może wynosić do 300 proc. minimalnego wynagrodzenia.
Prace interwencyjne, roboty publiczne, prace społecznie użyteczne
To najpopularniejsza forma wsparcia przedsiębiorców i przeciwdziałania bezrobociu. Prace społecznie użyteczne skierowane są do osób bez prawa do zasiłku i korzystających ze świadczeń pomocy społecznej. Powiatowy urząd pracy sfinansuje gminie organizującej do 60 proc. minimalnej kwoty świadczenia przysługującego bezrobotnemu. Mogą być one wykonywane w wymiarze do 10 godzin tygodniowo na terenie gminy, w której bezrobotny zamieszkuje lub przebywa.
Z kolei organizując roboty publiczne, zatrudniając bezrobotnych do 6 miesięcy, otrzymasz zwrot części kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne w wysokości uprzednio uzgodnionej z powiatowym urzędem pracy.
Kwota ta nie może przekroczyć jednak współczynnika, który jest iloczynem liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz 50 proc. przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia. Jeśli zatrudnisz pracownika na dłużej - do 12 miesięcy - otrzymasz refundację w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty przeciętnego wynagrodzenia i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdego bezrobotnego. W tym przypadku refundacja obejmie koszty poniesione za co drugi miesiąc ich zatrudnienia.
Roboty publiczne to zatrudnienie przy wykonywaniu niektórych prac organizowanych przez powiaty.
Najszerszym instrumentem są prace interwencyjne. Mogą one dotyczyć zarówno prac fizycznych, jak i umysłowych. Mogą trwać do 6, 12, 18, 24 miesięcy lub do 4 lat. Przedsiębiorca zatrudniający bezrobotnego na najkrótszy okres jest zobowiązany do zatrudniania go jeszcze przez 3 miesiące po ustaniu dofinansowania. Kolejne progi wymuszają 6-cio miesięczne dalsze zatrudnienie.
Pracodawca może również starać się o jednorazową refundację kosztów wyposażenia lub dostosowania stanowiska pracy lub o pożyczkę na preferencyjnych warunkach na ten cel.